White Room Reviews

CD-, DVD- en concertreviews, nieuws, interviews en events

Avatarium – The Fire I Long For

Leestijd: 2 minuten

Leif Edling. Een levende legende, of op zijn minst een bijna legende. De man van de zware tonen in Candlemass heeft ook met Avatarium interessante dingen gedaan. Hoewel het min of meer zijn geesteskindje was, heeft hij nu een stapje terug gedaan. Een vreemde gewaarwording. The Fire I Long For, welke uitkomt via Nuclear Blast, is dan ook de eerste langspeler van Avatarium zonder Edling in de line-up.

Van de negen nummers op The Fire I Long For is Leif Edling nog wel betrokken geweest bij het schrijven van drie ervan. Toch blijft het gek, starende naar de iine-up, om zijn naam daar niet meer te zien. De band gaat echter onverminderd door en weet hun door blues beïnvloede doom nog steeds fabelachtig sterk weg te zetten. Het gitaarspel van Jidell en de vocalen van Jennie-Ann Smith zijn daar belangrijke factoren in. Het rustige ‘Lay Me Down’ getuigt daarvan.

De drie kwartier aan muziek laat wel horen dat dit conceptalbum geen schijf is die als eentonig te bestempelen is. Opener ‘Voices’ omarmt de doom sterk, terwijl ‘Shake That Demon’, waarin ook zowel de gitaar als toetsen heerlijk soleren, ook nog op een hoger tempo rockt. Het zit allemaal in de vingers van dit gezelschap. ‘Epitaph Of Heroes’ is een goed voorbeeld van de mysterieuze kant in Avatarium, welke dan weer uitstekend aansluit bij de doom, wat toch wel hun basis is.

Ondanks dat het luisteren begint met het besef dat een icoon de band uit is, wordt dat beeld naarmate de plaat vordert steeds verder weggevaagd. Misschien is het cru om te stellen, maar Avatarium lijkt zijn zaakjes ook zonder zijn oprichter prima voor elkaar te hebben. The Fire I Long For is tenminste een plaat van het niveau dat men van de band gewend is.

0 Shares

Verder Bericht

Vorige Bericht

© 2024 White Room Reviews

Thema door Anders Norén