Op deze stormachtige dag stonden er twee bands samen in de DB’S die samen een geluid creëerde die harder was dan de donder die vandaag te horen was. Ondanks het weer waren er nog aardig wat mensen komen opdagen voor een goed potje metal.
Wayfarer
De eerste band van de avond was de Amerikaanse band Wayfarer. Voor Wayfarer was het de eerste keer om in Europa te toeren. Ze zijn in 2011 begonnen en hebben in de loop van de jaren verschillend materiaal uitgebracht. Waarvan ze in de vroege winter van 2018 het album World’s Blood hebben uitgebracht.
Het was een interessant concept, de atmosfeer van black metal gemixt met invloeden uit hun eigen omgeving. De band schrijft teksten geïnspireerd door hun nabije omgeving en het unieke verhaal hoe het vroeger er aan toe ging in Colorado. Je hoorde duidelijk dat er diverse invloeden in te vinden zijn waardoor je ze tekort zou doen om ze te omschrijven als black metal. De bas bij deze band stond een partijtje hard! Het was echt aan te raden om goede gehoorbescherming in te doen. Dat geld natuurlijk voor elk concert. Er is namelijk wel een verschil tussen hard en HARD. Het licht bij de band was goed geregeld en paste perfect bij de sfeer die ze wilde creëren. Ze waren zelf nog bezig met het bijstellen van hun effecten tijdens de show. Hier en daar werd er nog iets gesleuteld aan de muziek om een goed geheel te vormen.
Dark Buddha Rising
Tot slot komen we aan na een goede show van Wayfarer bij de headliner Dark Buddha Rising. Ze maken een potje Finse drone/doom met een interessante filosofische visie. Net zoals Wayfarer hebben ze vorige jaar nog iets uitgebracht voor ons namelijk de EP II. Deze EP bestaat uit 25 minuten drone/doom waarin er 2 nummers worden gespeeld.
Toen ze begonnen kwam die bas overduidelijk weer naar voren. Op het moment dat we dachten dat het niet meer harder kon, kon het dus nog een flink stuk harder. We spreken nu erover dat de bas niet HARD maar HARD!!! stond waardoor het na enig tijd wel pijnlijk was voor je oren. De muziek was meeslepend en als je goed focuste werd je gewoon één met de muziek. Het licht had hierbij een erg goede functies en zorgde voor een goede en toepassende sfeer. De muziek was intens en er waren zelf mensen aan het mediteren erop. Het gedrag van de zanger op het podium was vaag, hij maakte veel aparte bewegingen en gebaren. Aan de ene kant was zijn boodschap erg duidelijk maar tegelijkertijd ook erg onduidelijk. Jammer genoeg stond de muziek niet 100% goed afgesteld. De zang was amper te horen en ging daardoor helemaal op in het geheel. Dit concert was onwijs vet. Hopelijk treden ze snel weer een keer op, en wees er dan zeker bij!
Voor de mensen die graag meer willen weten over hun filosofie kunnen dit interview checken: http://www.bardomethodology.com/articles/2017/05/24/dark-buddha-rising-interview/
- Decibels voor dB’s, metalbands steunen muzikale broedplaats in Utrecht - 13 maart 2021
- UNDERGANG – Aldrig i livet - 4 december 2020
- VEIL OF SECRETS – Dead Poetry - 30 november 2020