Queens Of The Stone Age

Leestijd: 3 minuten

Toen Queens Of The Stone Age met het sterke Like Clockwork… kwam, had frontman Josh Homme het nodige te verduren gekregen. Op een haar na dood was hij, en daarmee de band, helemaal terug. Nu heeft hij op medisch gebied weer een dal beleefd én is er een nieuwe plaat. Is daar een verband? Feit is dat Queens Of The Stone Age met In Times New Roman… een nieuwe langspeler heeft.

Misschien wel een van de meest invloedrijke bands. Nadat Homme uit Kyuss was, werd Queens Of The Stone Age geboren. Vooral het rijkelijk gepresen Songs For The Deaf, waarop Nick Oliveri nog de bas bestierde en Dave Grohl de drummer was, geldt als een klassieker in de rockwereld. Toch mag ook de kracht van onder andere Lullabies To Paralyze en Like Clockwork… niet onderschat worden.

De huidige line-up van Queens Of The Stone Age bestaat naast Homme uit Dean Fertita, Jon Theodore, Michael Shuman en Troy van Leeuwen. Naast deze vaste bezetting komen er altijd nog wel andere muzikanten om de hoek kijken als Queens Of The Stone Age bezig is met opnames. Daphne Chen en Eric Gorfain komen op die manier op In Times New Roman… ook meermaals terug.

In Times New Roman…

Queens Of The Stone Age heeft in de periode voorafgaand aan deze release niet alleen op persoonlijk gebied van Josh Homme malheur gehad. Mark Lanegan, ooit lid, en op vele albums terugkomend en behorend tot het aura van deze band, is ook niet meer onder de levenden. Dat zal ongetwijfeld zijn impact hebben en getuige titels als ‘Emotion Sickness’ en ‘Negative Space’. Toch zou ‘Straight Jacket Fitting’, de meer dan negen minuten durende afsluiter, weleens een geste richting hem kunnen zijn. Het akoestische outro daar is even verrassend als geniaal.

Queens Of The Stone Age laat op In Times New Roman… vooral horen dat hun eigenzinnige insteek op de rock, een beetje in de lijn van Like Clockwork… en minder in de lijn van het daarop volgende Villians, weer vol in de spotlight zet. Opener ‘Obscenery’, het daarop volgende ‘Paper Machete’ en ‘Negative Space’ zetten direct die toon. Middels kleine typische uitstapjes, vaak onverwacht, weet de band immer de luisteraar te prikkelen te blijven luisteren, er in op te gaan. Hier gebeurt wat, is de duidelijke boodschap.

Wat vooral met mooie van deze plaat is, is de kracht van de stuwende baslijnen, wat toch altijd een punt was waarom zij geroemd werden. Dat zorgt voor zowel groove als bombast.

Queens Of The Stone Age heeft met In Times New Roman… een ijzersterke nieuwe langspeler. Het is eigenzinnige, opzwepend, frivool een bedwelmend tegelijk. Kortom, een album dat alleen Josh Homme en zijn kompanen kan maken.