White Room Reviews

CD-, DVD- en concertreviews, nieuws, interviews en events

Rages of Sin – Devergence

Leestijd: 4 minuten

Op deze maandagochtend kan er prima een stevig beukend maar melodieus potje death metal erin. De Haagse Rages of Sin bestaat al sinds 2009 en komen nu eindelijk met hun nieuwe plaat. Eerder was de EP The Gospel of… al een plaat die redelijk goed in de smaak viel. Het opvallende aan het nieuwe album Devergence is dat de nummers allemaal met elkaar te maken hebben en dat de namen erg op elkaar lijken. Ze gaan hierdoor dieper op één thema in. Devergence staat voor vertakken in verschillende richtingen. Hiermee willen ze duidelijk maken dat dingen altijd anders kunnen lopen dan verwacht. Het album bestaat uit acht nummers die aankomende vrijdag de 25e uitkomen. Jammer genoeg kunnen ze hun album debuut alleen niet spelen wegens de Covid-19 situatie.

We starten Devergence met het nummer ”Defeasance”. Het is vrij melodieus, knallend en erg strak. Het eerste nummer is gewoon wat je hoopt te verwachten van een stukje melodic deathmetal. De opening van ”Deference” zorgt direct voor een wat andere sfeer. Het nummer bouwt rustig op en je vindt er wat bombastische stukken in terug. Als je even terugkijkt naar het eerste nummer hoor je redelijk wat verschil. Dit omdat je ineens ook clean hoort en het dus totaal anders is dan dat je zou verwachten. Het heeft hier en daar wat weg van oude Trivum en Soilwork. Dus zeker een groot verschil. ”Defiance” opent ontzettend rustig en chill, hier en daar wat zweverig. Op deze manier krijgen we even rust voor dat ze weer losgaan. Dit nummer is ook meteen het langste nummer van de plaat en gaat over de 10 minuten heen. Het vierde nummer opent wel heel opvallend met computerspel geluiden. Daarna vervolgt het een interessante weg waarin je echter wat invloeden hoort van bands als Obscura.

Devergence valt tot nu toe nog makkelijk te verteren, elk nummer heeft andere aspecten en pakt anders uit. Zo komen we nu aan bij ”Derivance” na wat zwaardere werk vervolgt het heel even een wat meer thrash achtige weg en daarna al snel de bombastische weg. Maar om het af te maken komen er ineens flinke wat blackmetal invloeden omhoog. Een nummer bomvol genres en afwisseling. Nummer zes op het album heeft weer totaal wat anders. Na een kort rustig intro wordt het vervolgt met muziek die je even weer wakker schudt. In dit nummer maken ze weer een combinatie tussen stukken met clean zang en grunts. Het een-na-laatste nummer opent zweverig en krachtig. De sfeer zit er goed in bij ”Deviance”. Het grijpt je echt vast en gaat een beetje onheilspellend zijn weg. Maar de naam van het nummer past er ook zeker bij want ”Deviance” betekend afwijkend gedrag. In dit nummer vind je wat meer invloeden van blackmetal en ook een sfeer die er ook bij past. Tot slot komen we aan bij het laatste nummer. Het nummer heet ”Descendants” en duurt ruim zes minuten en gaat zijn eigen weg op het begin. De opening kan je wel omschrijven als een beetje funky. Daarna vervolgt het een melodieuze weg vol passie. Het nummer is een erg geschikte keuze als afsluiter.

Verrassend zo kan je het omschrijven. Het pakt anders uit dan verwacht dus de naam Devergence past er uitstekend bij. Er is veel afwisseling binnen de genres en invloeden. Dit maakt het erg breed maar tegelijk ook lastig voor het publiek ondanks het er bovenop ligt dat hun roots in de deathmetal liggen. Echter is het wel interessant want je weet niet wat je te wachten staat dus voor iemand die avontuurlijk is, is het zeker een interessant stukje werk. Soms worden de nummers net wat te chaotische wegens de hoeveelheid genres en verschil maar het weet altijd weer op zijn plaats terecht te komen. Elk nummer staat met elkaar verbonden maar weet anders uit te pakken en een andere sfeer te pakken. Het geheel is naar mijn mening erg goed uitgewerkt. Alles past precies bij elkaar. In mijn ogen is het zeer verrassend. Dit was Rages of Sin met Devergence.

0 Shares

Verder Bericht

Vorige Bericht

© 2024 White Room Reviews

Thema door Anders Norén