White Room Reviews

CD-, DVD- en concertreviews, nieuws, interviews en events

Spirits Of Fire – Spirits Of Fire

Wie een dreamteam met betrekking tot metal mag samen mag stellen, zou zomaar op de line-up van Spirits Of Fire kunnen komen. Tim ‘Ripper’ Owens, Steve DiGiorgio, Chris Caffety en Mark Zonder hebben allemaal hun sporen meer dan verdient. Via Frontiers Music S.R.L. komt dit gezelschap met een plaat die simpelweg Spirits Of Fire heet.

Als je iets nieuws doet, moet je gelijk overtuigend beginnen. Dat weten deze heren maar al te goed en dat blijkt op Spirits Of Fire ook. ‘Light Speed Marching’ is heavy metal zoals men heavy metal mag verwachten. De herkenbare vocalen van Owens passend uiterst goed bij het genre, waardoor hij hiermee de boel in vuur en vlam zet. Daarbij geldt ook dat de geniale gitaarsolo het genre nog verder kleurt. Die gitaarsolo is ook wel een belangrijk element op de plaat in zijn geheel. ‘All Comes Together’ is daar ook een goed voorbeeld van. Die track had veel minder in het oor gesprongen als er niet op zo’n heerlijk niveau gitaar werd gespeeld.

Dat het niet allemaal heavy metal volgens het bekende pad is, blijkt ook. ‘It’s Everywhere’ is een track waarin men af en toe naar akoestische passages grijpt, wat te prijzen valt. Dat de lyrics daar minder pakkend zijn, is dan weer jammer. De powerballad ‘A Game’ blijkt na enige bezinking ook indrukwekkender dan gedacht. De haast krijsende vocalen geven een mooie emotie in die track weer. Dat nummer is overigens met iets meer dan zeven minuten de langste van de elf tracks op Spirits Of Fire. Die eer is net voor de neus van ‘The Path’ weggekaapt.

Dat deze muzikanten muziek konden en kunnen maken, staat buiten kijf. Dat deze heren elkaar ook naar een hoog niveau tillen, is een mooie gewaarwording. Spirits Of Fire heeft met zijn gelijknamige plaat een gevarieerde schijf gemaakt die van het begin tot het eind boeit.   

Volg!
Laatste berichten van Ralf W. (alles zien)
0 Shares

Verder Bericht

Vorige Bericht

© 2023 White Room Reviews

Thema door Anders Norén