Epica

Leestijd: 3 minuten

De voorpret is bij sommige releases al groot. Dat geldt zeker voor de machtige uitgave die Epica voor de muziekliefhebber in petto heeft. Het streamingsevent dat centraal staat was al een ongekend succes, waardoor de peilen vol gericht konden worden op de uitgave daarvan. In die tijd was er ook nog de kans een eigen bier te lanceren, wat maar een klein deeltje van die voorpret inhield. Ωmega Alive van Epica is dan ook de release waar men zo op het eind van het jaar reikhalzend naar uitkijkt.

Het verhaal van Epica moge inmiddels duidelijk zijn. De symfonische metalband is inmiddels internationaal flink gelauwerd, waardoor hun status van het niveau is waarvan ze op voorhand nooit hadden durven dromen. Het prachtige, veelzijdige Omega onderstreepte dat nog maar eens. Die plaat verscheen aan het begin van dit jaar via Nuclear Blast, waar Epica al weer een flinke tijd gehuisvest is.

Ωmega Alive

Het audiovisuele spektakel dat Ωmega Alive heet, komt uit op cd, dvd, blu-ray en vinyl. Digitaal zal er ook een mogelijkheid zijn, maar dan moet men wel de tastbare, mooi vormgegeven, fysieke artwork missen. Aan alles van deze release merkt men dat het met zorg tot stand is gekomen. In deze review gaat het om de blu-ray-uitgave.

Op Ωmega Alive staat de complete show van het streamingsevent. Deze was opgedeeld in vijf ‘acts’, welke gescheiden worden door filmische momenten. En dat de set van Epica een spektakel is, is een understatement. Zelfs mensen die er niks mee hebben, worden hier om velerlei wijzen ingepakt.

Setlist

Omdat het natuurlijk een band is, staat de muziek centraal. Er zijn groepen die de hele entourage nodig hebben om hun muziek aan de man te brengen, bij Epica is dat niet. Ondanks dat er een intense show beleefd wordt, waarover later meer volgt, is het muzikaal ook van uitzonderlijk niveau.

Die setlijst op Ωmega Alive brengt niet alleen werk van de meest recente plaat van Epica. Toch is Omega wel door vijf nummers vertegenwoordigd. Eigenlijk moet ‘Rivers’ daar ook bij worden gerekend, maar die a capella versie staat niet in deze hoedanigheid op die release. Wel gaat het hier om een zeer indrukwekkende versie. Het koor, waar allemaal keurig afstand wordt gehouden, zorgt voor een prachtige basis waarover Simone Simons haar vocale krachten op een bijzonder verfijnde wijze kan etaleren. Alleen mensen die echt heel goed kunnen zingen, blijven dan overeind. Dat is hier overduidelijk het geval.

De eerste drie tracks zijn ook de eerste drie op Omega. ‘The Skeleton Key’ solliciteert hier direct al naar een permanente plaats op de setlijst van Epica. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor ‘Freedom – The Wolves Within’, waarmee het laatste deel gestart wordt. Overigens wordt die track gevolgd door ‘Cry For The Moon’, wat de oudste track in de set is. Met dat nummer doet Epica de debuutplaat The Phantom Agony aan.

Show als geen ander

Bij het bekijken van de show, werd gedacht om alles uit te lichten. Epica laat geen nummer voorbij gaan zonder te verrassen. Van danseressen in kroonluchters, mensen die dansen met vuur, indrukwekkende pyro’s en ineens aanwezig kinderkoor tot aan beweegbare podiumdelen en verplaatsbare instrumenten; eigenlijk valt er zoveel te zien, dat men alleen daarom al op het puntje van de stoel blijft zitten. Het mooie hieraan is dat de band zelf ook geniet. De energie die bijvoorbeeld tussen toetsenist Coen Janssen en gitarist Isaac Delahaye speelt, krijgt een ultiem hoogtepunt als de eerstgenoemde ook nog de noten op Delahayes gitaar weet te pakken. Het plezier straalt er bij allen van hen af. Aan het eind is er zelfs ruimte om de gehele crew erbij te betrekken, waardoor men een uniek kijkje achter de schermen krijgt.

Het beeld is daarbij zo haarfijn vastgelegd, dat men ook op dit gebied een indrukwekkende prestatie heeft geleverd. Datzelfde geldt voor het geluid. Daarmee zorgt Epica ervoor dat de beleving zeer intens beleefd kan worden.

Eerder dit jaar werd al direct duidelijk dat Omega wel eens op zou kunnen gaan voor plaat van het jaar, of minimaal top-drie daarin. Als Omega al de plaat van het jaar al predicaat meekrijgt, dan gaat Epica middels Ωmega Alive ook voor live-release van het jaar.