WIEGEDOOD & HAEMERS @ AB CLUB, BRUSSEL

There’s always blood at the end of the road, de nieuwste bloederige boreling van Black Metal band Wiegedood, heeft wel méér dan één Brussel-en-omstreken bewoner geraakt, want de AB Club was op deze regenachtige Dinsdag helemaal sold out. De driekoppige band deelde deze keer het podium gelukkig niet met een NSBM band maar wel met de jonge hardcore-punk band, vernoemd naar de meest sexy crimineel van België: (Patrick) Haemers.

Haemers

De boys van Haemers openden de avond met een wervelwind van een set en bezorgden ondanks een paar technische moeilijkheden een heftige show. Naast de statigheid van het publiek, werd ik er ook meteen aan herinnerd dat het weliswaar om een Black Metal concert ging, toen de zanger “Fuck Leopold II” riep en er slechts een stuk of drie met vraagtekens gepuncteerde woehoe’s het publiek uit kwamen. Geef ze wat tijd Haemers.

Wiegedood

Boven te bomvolle zaal torende dan eindelijk het duistere trio. Ze vlogen er meteen met volle kracht in met werk vanuit hun nieuwste, tot nu toe meest agressieve album. Met slechts twee gitaren en een drumstel, slaagden ze er zoals altijd weer in om een duizelingwekkende muur van geluid de creëren. Met recente nummers als Nuages en FN SCAR 16, werd iedereen in het publiek doorboord als een speer.

De nachtmerrieachtige nummers werden afgewisseld met de zielverscheurende riffs van hun eerder werk. Het absolute hitje Ontzieling, maakte alvast alle emoties los bij de metaalhoofden van de eerste rij. En toen Doodskalm volgde met zijn hartversnipperende riffs, zag ik mezelf sterven, de roltrap nemen naar de hemel, een pintje drinken met Jezus, gedoopt worden in het bloed van Gilles Demolder en vervolgens via een waterglijbaan terug zwieren naar de AB Club.

Voordat het laatste nummer begon, kondigde vocalist en keelzanger Levy Seynaeve nog iets aan, maar jammer genoeg is mijn West-Vlaams nog niet goed genoeg om deze statement te ontcijferen. Na een knal van een finale, toen uiteindelijk iedereen zich naar de uitgang begon te richten, klonk plots doorheen de zaal een techno remix van There’s always blood at the end of the road. Mijn vraag is dus: waar verstoppen jullie dit remix album, Wiegedood? Ik moet en zal hem bezitten. Laat mij iets weten!