Afgelopen november deed de Amerikaanse deathcore formatie Signs of the Swarm, Nederland aan. Musicon in Den Haag zat ram vol. Op 10 februari doen Diabolical en Souldrainer met een aantal Poolse bands, datzelfde Musicon aan. Het merendeel van het publiek bestaat uit bandleden…
Natuurlijk is de volgende vergelijking die ik ga maken verre van waterdicht, maar het lijkt er op dat deathcore tegenwoordig zeer populair is. In die zin dat het wél publiek trekt, terwijl een hoop gerenommeerde bands – waar ik Diabolical toch onder schaar- het moeten doen met slechts een handvol enthousiastelingen. De tijden veranderen zullen we maar zeggen…
Wellicht dat dit ook het moment is/ was voor de Franstalige Canadezen van Beneath the Massacre om de band weer wat nieuw leven in te blazen. De zeer technische deathmetal met deathcore-stijl breakdowns, was enkele jaren geleden misschien haar tijd (te) ver vooruit en werd niet goed begrepen. Maar met de toename van de populariteit van extreme deathcore, is het helemaal niet zo gek dat Beneath the Massacre ook een graantje wil meepikken. Eens luisteren of dit met Fearmonger bewerkstelligd kan worden.
Voor de mensen die de band niet kennen; Beneath the Massacre is een Canadese band die opgericht is in 2004 en die tussen 2007 en 2012, drie full-lengths uitbracht waarvan Incongruous het laatste wapenfeit was. Hierna trad de band nog enkele malen op, maar pas sinds vorig jaar is er weer wat leven in de brouwerij te bespeuren en heeft de band er ook een Europese tour ter voorbereiding op Fearmonger er op zitten. Een beetje de omgekeerde wereld, want het was logischer geweest dat men de tour pas tijdens of na de release zou hebben gedaan…maar dat is mijn mening.
Dan de muziek. Deze is knetterhard, über technisch en doet nog het meest denken aan een op hol geslagen combinatie van Rings of Saturn, Cryptopsy en Theory in Practice. De band trapt af met ‘Rise of the Fearmonger’. Om eerlijk te zijn zat er bij ondergetekende na de eerste klanken de schrik er al goed in. ‘Good heavens’, dit is werkelijk absurd. Mijn mond valt open van verbazing. De drums…op dit album ingespeeld door Anthony Barone, zijn werkelijk van een andere planeet. Ik snap dat alles tot in den treuren in getriggerd en waarschijnlijk is rechtgetrokken, maar als deze man dit live ooit kan waarmaken, dan neem ik mijn spreekwoordelijke petje hier voor af. Gek om vervolgens in de bio te lezen dat live Patrice Hamelin de drums bestiert, want in verschillende liveopnames is Barone gewoon te zien.
Eenmaal de extreem snelle drums tot mij te hebben genomen, ga ik de gitaarpartijen analyseren. Dat lukt me simpelweg niet. Deze heren spelen dermate technisch dat een vorm van herkenning zelfs na verschillende luisterbeurten, lastig is. Dit komt omdat met geregeld strooit met Rings of Saturn- achtige gitaarmelodietjes die vooral technisch klinken (kijk mij eens ingewikkeld doen op mijn gitaar en bas), maar niet uitnodigen om lekker te headbangen. En dit is tegelijkertijd ook de samenvatting van dit album; de gitaarloopjes, het riffwerk, de breaks, de hypersnelle drums, het is alsof je in een wervelstorm aan geluid terecht bent gekomen. Binnen iets minder dan dertig minuten raast de Fearmonger door het dorp om enkel vernietiging en puinhopen achter te laten. Na deze dertig minuten is het gevaar nog niet geweken, want dat tolt je hoofd nog zo erg na, dat er eerst weer (flink) bier gedronken moet worden om het tollen te compenseren.
Als je van Rings of Saturn houdt- of beter gezegd, als je Rings of Saturn begrijpt- dan moet je Fearmonger zeker checken. Beneath the Massacre klinkt productioneel gezien namelijk nog net een tandje agressiever, hetgeen de beleving alleen maar intenser maakt. Fearmonger is derhalve geen luistermuziek, maar een album dat je moet ondergaan. Sterkte.
- Deicide – Banished By Sin - 19 april 2024
- Mòr – Hear The Hour Nearing! - 11 april 2024
- Wrang – Haatspraak EP - 16 maart 2024