Alkhemia

Leestijd: 2 minuten

De naam Alkhemia zal misschien nog niet direct een belletje doen rinkelen, maar deze band heeft inmiddels waar zij live hebben gespeeld, indruk achter gelaten. Zo ook op het door White Room Reviews georganiseerde Loud & Heavy in Musicon, waar Alkhemia in januari jongstleden speelde. Toen bleek al wel dat de debuutplaat in de maak was. Die is er nu. Via Malpermesita Records komt Alkhemia namelijk met Abraxas.

Alkhemia is een band opererend van uit de Noord-Franse metropool Lille. Onder aanvoering van James Spar heeft deze groep zich gevormd. Wie de Franse scène een beetje in het oog heeft, zal (oud-)leden van onder andere En Finir, The Negation, Azziard en Nirnaeth herkennen in de bezetting van Alkhemia. Ervaring genoeg dus.

Abraxas

Het eerste wapenfeit van Alkhemia op plaat is dus Abraxas. Deze debuutplaat telt vijf tracks. Wie direct al begint te piepen dat dit weinig is, moet het maar eens nader bekijken. Opener ‘Homopresence’ gaat richting de tien minuten en ‘Primaveal Pantheon’ gaat zelfs over de elf minuten heen. Geen song op deze release duikt onder de vijf minuten. De speelduur bedraagt dan ook zo’n veertig minuten.

Vanaf de eerste tellen is het duidelijk dat hier wat gaat gebeuren. Alkhemia start namelijk met een gesproken woord, waarna de spreekwoordelijke hel pas echt losbarst. Die hel wordt geschapen in een setting waar de black metal leidend is. Als het om invloeden gaat, zou buiten de Franse scène zelf ook nog gedacht kunnen worden aan Mgla of Groza.

Klasse sound

Buiten het feit dat de vijf tracks van heerlijk, duistere schoonheid zijn, heeft Abraxas ook een sound waarmee Alkhemia direct prettig in het black metal minnende oor ligt. Die sound komt voort uit het productiewerk van Clément Flandrois. Ja, dat is inderdaad meneer Hyrgal himself. Die weet wel hoe de black metal het best tot haar recht komt, en dat blijkt hier ook. De tracks zijn als een geheel gesmeed, waardoor Abraxas ook van start tot finish een beleving is.

Wie ervan houdt om op te gaan in sferische black metal, waarbij slepende en melodieuze passages harmonisch met elkaar spelen, moet zijn pijlen richten op deze debuutplaat van Alkhemia, want Abraxas zet die band hiermee ijzersterk op de kaart.