At The Gates

Leestijd: 3 minuten

Slaughter Of The Soul. De langspeler uit 1995 behoort toch tot het standaardwerk dat in de platencollectie van de metalhead zit. At The Gates is echter na een flink aantal jaar van stilte sinds 2011 echt terug. De releases die sindsdien uit zijn gekomen, laten blijken dat Thomas Lindberg en zijn mannen nog steeds van uitzonderlijk niveau zijn. Of die lijn voort wordt gezet, moet nu blijken. Via Century Media komt At The Gates met The Nightmare Of Being.

De melodieuze death metal uit Gothenburg, Zweden, behoeft geen introductie meer. Samen met In Flames en Dark Tranquility geldt At The Gates als een voorbeeld voor velen. Slaughter Of The Soul volgde destijds op Terminal Spirit Disease, welke de band echt op de kaart zette.

Na de reünie kwam At The Gates in 2014 met At War With Reality. Die langverwachte opvolger van Slaughter Of The Soul deed de metalminnende mensheid goed. De kenmerkende sound werd op To Drink From The Night Itself voorgezet. Dat gebeurde wel zonder oerlid Anders Björler. Hij is toen vervangen door Jonas Stålhammar, die nog steeds een van de gitaristen is.

The Nightmare Of Being

Deze nieuwe langspeler van At The Gates duurt ongeveer driekwartier. Daarin schotelt het vijftal de luisteraar een tiental tracks voor. Enkele daarvan, opener ‘Spectre Of Extiction’ en ‘The Paradox’, lieten voorafgaand aan de release al blijken dat At The Gates op een wijze doorgaat zoals men van deze band mag verwachten. De melodieuze death metal in die singles deed de fan al uitkijken naar de schijf. ‘The Fall Into Time’ knipoogde echter al naar de meer experimentele en langzamere kant van deze death metal band.

Toch viel er bij bijvoorbeeld ‘The Paradox’ al op dat de laag eronder ook niet onbenut is gelaten. Dat is iets dat op de voorgaande platen ook al bleek. De subtiele toevoegingen zorgen voor een bredere balans in de sound. In dat kader is ‘Garden Of Cyrus’ een track die grenzen verlegt. Hier blijken de mannen van At The Gates ook invloeden van buiten de metal niet te schuwen. De saxofoon speelt hier een glansrijke rol, evenals de rust in die track. De start van ‘Touched By The White Hands Of Death’ zal vervolgens doen vermoeden dat At The Gates de zaken definitief over een andere boeg gooit. Echter, de pure At The Gates-metal neemt het al snel weer over. Het is wel kenmerkend voor hoe breed At The Gates durft te denken, zonder af te stappen van waar ze voor staan.

Riffwerk en ritme al kracht

‘Cult Of Salvation’ laat goed horen waarom At The Gates al die jaren al zo toonaangevend is. De combinatie van strak riffwerk en krachtige ritmes zorgen voor een perfect basis voor de brul van Thomas Lindberg. Zelfs als de muzikanten hun sound even helemaal terugtrekken om de piano een bruggetje te laten maken, blijft de sfeer overeind. Andermaal laat At The Gates hier horen dat death metal niet louter hard en snel hoeft te zijn. De kracht van hoe de melodielijnen worden vormgegeven is daarbij ook niet iets dat vergeten moet worden.

Dit fenomenale nieuwe hoofdstuk van At The Gates komt ook nog uit in verschillende luxere uitgaves. Wie daar de bonusschijf bij aantreft, weet zich ook nog verzekerd van een flink aantal livetracks, waaronder ook covers zoals van King Crimson. Echter, ook zonder die extra’s is The Nightmare Of Being een release welke de uitzonderlijke hoogte waar At The Gates op acteert onderstreept. IJzersterk staaltje.

TRACKLIST THE NIGHTMARE OF BEING

1. Spectre of Extinction
2. The Paradox
3. The Nightmare of Being
4. Garden of Cyrus
5. Touched by the White Hands of Death
6. The Fall into Time
7. Cult of Salvation
8. The Abstract Enthroned
9. Cosmic Pessimism
10. Eternal Winter of Reason