In Flames, At The Gates, Imminence, Orbit Culture @013 Tilburg

Het gebeurt niet zomaar dat de ondergetekende op een drukke doordeweekse dag naar Tilburg rijdt om een concert mee te pakken. Dan moet het affiche wel heel goed zijn. Op dinsdag 6 december stonden In Flames en At The Gates in de befaamde Tilburgse zaal. Als kers op de taart kwamen ook Imminence en Orbit Culture mee.

Orbit Culture & Imminence

Doordat er vier bands op het programma stonden en de twee headliners zelf ook wel echt de tijd wilden hebben, werd de show al vroeg aangevangen. Om die reden kon alleen de afsluitende track van Orbit Culture genoten worden. Het publiek ging daar al goed in op en getuige de vele shirts die na die set van die band gedragen werden, kon gesteld worden dat zij het goed hadden gedaan.

Imminence was daarna aan de beurt. De gelijkenis met de headliners is dat zij ook uit Zweden komen, maar daar houdt het ook op. Imminence staat namelijk voor een bruut staaltje metalcore, waarbij er soms openlijk met de deathcore geflirt wordt. Tel daarbij op dat zanger Eddie Berg ook nog regelmatig de viool in handen neemt en men snapt waarom deze groep de bijzondere eend van deze avond was. Ondanks die verschillen was het een band die het publiek goed wist op de warmen. Hun strakke, energieke set deed velen goed.

At The Gates

Toch was het duidelijk dat de mensen waren gekomen voor de twee die Göteborg op de kaart hebben gezet. Als eerste was het de beurt aan At The Gates. Ondanks dat men opende met ‘Spectre Of Extinction’, van The Nightmare Of Being, waren het daarna de twee titeltracks van de platen die het meest centraal zouden gaan staan tijdens deze show de tracks die het publiek echt in vuur en vlam zette. ‘Slaughter Of The Soul’ en ‘At War With Reality’ hebben dan ook geen introductie nodig.

Het hoge tempo dat de melodieuze death metal band hanteerde, zorgde er ook voor dat echte rust alleen in de intermezzo’s ‘Der Widerstand’ en ‘El Altar Del Dios Desconocido’ gevonden kon worden. Die laatste vormde het bruggetje naar het knallende slot. ‘Death And The Labyrinth’, het immer geprezen ‘Blinded By Fear’ en het sfeervolle ‘The Night Eternal’ sloten de strakke set af. At The Gates bewees dat zij een band van een buitengewoon kaliber blijven.

In Flames

Toen het daarna de beurt was aan In Flames, bleek dat het publiek dusdanig opgewarmd was, dat men vanaf de eerste tonen flink uit zijn of haar dak ging. Jammer dat sommige mensen zo’n show dan gebruiken om hun eigen feestje te vieren en hun crowdsurfgedrag belangrijker vinden dan de sfeer voor iedereen.

Dat deed echter niets af aan de imponerende set van In Flames, integendeel. De energie van de band en het publiek waren een duidelijke wisselwerking. In Flames had daarbij ook al oog voor de aankomende langspeler. ‘The Great Deceiver’, waarmee ze openden, ‘Foregone pt.1’ en ‘State Of Slow Decay’ werden al gespeeld. Daarmee was Foregone ook direct de plaat die het vaakst in de set werd aangehaald.

Balans in de set

In Flames had ruimte voor veel verschillende platen en door hun eigen evolutie zorgde dit ook voor flink wat afwisseling in de set. ‘Behind Space’ van Lunar Strain kan dan ook niet echt vergeleken worden met het groovende en meezingbare ‘I Am Above’ van I, The Mask. Ondanks die grote verscheidenheid van platen wist In Flames ook wel dat sommige tracks niet mochten ontbreken. ‘Pinball Map’ en de metalklassieker ‘Only For The Weak’, beide van twee jaar terug opnieuw uitgekomen Clayman, gingen er dan ook in als zoete koek.

Eén van de hoogtepunten van de set had niks met muziek te maken. Zanger Anders Fridén had oog voor een van de bezoekers. Daarmee ging hij vanaf het podium in gesprek, om daarbij ook andere bezoekers te wijzen op dat ze erdoor moesten schreeuwen. Kort daarop nodigde hij de zeventienjarige bezoeker, wiens eerste concert ooit dit was, om zijn concertbeleving nog onvergetelijker te maken. De jongen mocht de rest van de show vanaf de zijkant van het podium volgen. Misschien wordt daarom zijn eerste concertervaring ook wel de beste van zijn leven ooit.

Overigens moet ook gesteld worden dat gitarist Chris Broderick, die ook nog enkele jaren in Megadeth heeft gespeeld, een puike set speelde. Hij zit immers nog maar kort in de band. Daarmee is ook gelijk het aandeel Amerikanen in de Zweedse band groter dan de Zweden zelf. De bassist en drummer zijn immers nu ook Amerikanen.

Melodieus, variërend en strak

De conclusie van een mooie doordeweekse avond in de 013 Tilburg is dat deze package zorgde voor genoeg variatie op de avond. Daarbij gold dat At The Gates en In Flames hun grootsheid op geheel eigen wijze etaleerden en dat deze strakke sets het massaal opgekomen publiek meer dan tevreden stemden. Een doordeweeks tripje meer dan waard.

IN FLAMES ONLINE

Website
Facebook
Nuclear Blast
Twitter
Instagram

AT THE GATES ONLINE

Website
Facebook
Twitter