Noorse goden, spierballen en spektakel: Mythos veroverde Rotterdam

Leestijd: 6 minuten

Rotterdam kreeg op 8 november een flinke dosis Noorse godenkracht te verduren, toen Mythos: Ragnarök neerstreek in een tot de nok gevuld Oude Luxor. In deze uitverkochte zaal was het geen gewone voorstelling, maar een woeste botsing tussen mythologie en pure spierballenmagie , een soort episch “WrestleMania” dat per ongeluk een theatervoorstelling werd, of andersom.

Dreunende muziek en een publiek dat er klaarblijkelijk net zo veel zin in had als Loki zelf: de energie was onmiddellijk aanstekelijk. En die energie bleef, want de cast : verschillende getrainde worstelaars die ook nog eens kunnen acteren smeten, vlogen, doken en donderden over het podium alsof de Ragnarök daadwerkelijk was aangebroken.

De kracht van Mythos: Ragnarök zit niet alleen in de atletische stunts, hoewel die ronduit indrukwekkend zijn. De manier waarop het verhaal van Odin, Thor, Freyja, Loki en de rest wordt verteld, is Edda getrouw. En dan is er Loki: speels, schaamteloos en voortdurend in contact met het publiek, die met een enkele blik een hele zaal aan het lachen krijgt.

Wat de show echt bij elkaar houdt, is hoe het verhaal fysiek wordt verteld. De kostuums zitten ergens tussen Vikingverhaal en stripheld in, en dankzij het licht en geluid voelt het soms alsof je midden in een film belandt. Op de momenten dat de chaos even wijkt en er ruimte is voor iets kwetsbaars, wordt het in de zaal meteen stil. Het licht wordt dit keer verzorgd door Dan Phillips. Hij weet precies waar de aandacht moet liggen en trekt de sfeer van elke scène moeiteloos recht. Als lighting designer van onder andere Tesseract is hij gewend om grote, dynamische shows te bouwen, en dat merk je. De lichtshow is simpelweg fantastisch.

Hoewel het verhaal soms wat episodisch aanvoelt: alsof je steeds korte scènes of hoofdstukken meekrijgt, (vergelijkbaar met het terugkijken van een heel worstelseizoen) werkt dat in het Oude Luxor juist verrassend goed. De show kiest bewust voor losse, snelle momenten in plaats van één doorlopend, diep uitgewerkt plot, en dat past bij de energie en stijl van deze combinatie van theater en wrestling. Het houdt het tempo hoog, zorgt dat er voortdurend iets gebeurt, en voorkomt dat de aandacht ook maar een seconde verslapt. Daardoor zit de zaal tegen de tijd dat het grote eindgevecht losbarst letterlijk op het puntje van de stoel. Het publiek klapt, juicht en gaat hoorbaar volledig op in het spektakel.

Voor metalheads is dit trouwens ook een heerlijk spektakel. Tijdens de show hoor je onder andere Valhalla Calling van Miracle of Sound: een act die komende festival zomer te zien is op festivals als Motocultor, Alcatraz, Masters of Rock en Summer Breeze 2026. Ook Loki van Saltatio Mortis komt voorbij, die zelf voor Summerside Festival 2026 aangekondigd zijn. Ook Wardruna’s bekende nummer Helvegen, gecoverd door Kalandra, is the horen in de voorstelling.

Ook buiten de voorstelling om flirt Mythos: Ragnarök op sociale media bovendien regelmatig met muziek van bands als Heidevolk, Moonsorrow, Ashenfell, Rotting Christ en vergelijkbare bands. Een fijne knipoog naar de metalcommunity, die deze mix van mythologie, kracht en zware riffs zeker kan waarderen.

Alles bij elkaar is Mythos: Ragnarök een unieke mix van spektakel, verhaal en rauwe energie die het publiek moeiteloos meesleept. En goed nieuws voor wie het gemist heeft: volgend jaar komt de voorstelling opnieuw naar Nederland.

Links

• Website
• Instagram

Foto’s door: Seth Abrikoos – Sethpicturesmusic