White Room Reviews

CD-, DVD- en concertreviews, nieuws, interviews en events

Oberst – Paradise

Leestijd: 2 minuten

Wie gaat googelen naar Oberst, komt als eerst uit bij een militaire rang. Als er dan ook nog als zoekterm ‘band’ aan toegevoegd wordt, krijgt men vele resultaten over ene Conor Oberst. Dat is niet degene achter de uit Noorwegen afkomstige band. Wat dat betreft moet het gezelschap nog wat gaan doen aan hun online vindbaarheid. Misschien dat hun nieuwe langspeler Paradise daar verandering in gaat brengen. Die schijf verschijnt via Indie Recordings.

Oberst staat voor een eigenzinnige mix van hardcore, metal en energieke rock. Opener ‘Vagabonds’ heeft iets in zich wat doet denken aan Foo Fighters, terwijl het juk van de hardcore ook duidelijk aanwezig is. Dat laatste zit hem vooral in de screams. Muzikaal gaat de band nog veel verder. ‘A Stranger Place PT2’ doet in dat opzicht denken aan de combinatie van Mastodon met Baroness. Daarbij geldt nog steeds dat de schreeuwende stem constant hardcore als genre influistert. Dat is ook een mooie vergelijking voor ‘Fiends’.

Deze formatie uit Oslo heeft voor deze schijf tien tracks opgenomen. De openingstrack, ‘Vagabonds’, is daarvan met iets meer dan drie minuten de kortste en het eveneens al aangehaalde ‘Fiends’ met bijna zes minuten de langste. Oberst heeft dan ook geen overdadig lange of te korte nummers op deze schijf geplaatst. ‘Dreambeast’ bewijst dat Oberst ook op een lager tempo zijn eigen identiteit behoudt. Gitaartechnisch doet de band bij vlagen ook denken aan hun landgenoten van Tempel.

Paradise  is een heerlijke gitaarplaat geworden waarbij de hardcore de rock en metal niet uitsluit. Sterker nog, Oberst laat horen dat het de beste elementen van alle kanten weet te combineren tot een heerlijke, melodieuze sound.

0 Shares

Verder Bericht

Vorige Bericht

© 2024 White Room Reviews

Thema door Anders Norén