Het Canadese blackmetal ensemble The Projectionist is in 2015 opgericht door Lörd Matzigkeitus (gniffel, gniffel) en bestaat uit maar liefst zeven man. Zelfs Dimmu Borigr bestaat – even los van de koorknapen- maar uit zes man. Je zou bijna gaan denken dat The Projectionist met één bandlid meer dan Dimmu, dan toch wel met een geweldige pot blackmetal op de proppen moet komen?
Maar niets in minder waar. The Projectionist laat een pot industrial-achtige blackmetal horen, waar geen touw aan vast te knopen is. Laat ik beginnen met de productie. De drums klinken alsof er rechtstreeks een goedkoop elektronisch drumstel in het mengpaneel geprikt is. De basdrum klinkt alsof je naar een hardcore (house) plaat aan het luisteren bent, zeker op de momenten dat de klinisch klinkende snare bij de blaststukken verdwijnt in de brei. Ook wordt er niet altijd even strak gedrumd. Nu hoeft dat niet erg te zijn, maar als je kiest voor een digitaal drumgeluid, realiseer je dan dat je alle oneffenheden zult horen…
De gitaren klinken zagend en ‘hol’. Het is daarom soms lastig te ontdekken wat er nu eigenlijk gespeeld wordt. De tweede gitarist strooit her en der met een loopje, maar door de weinig dynamische (of misschien wel té dynamisch; kom ik zo op terug) riffs, kabbelen de elf nummers maar wat voort en kennen weinig (memorabele) herkenningspunten. Alleen Lörd Matzigkeitus heeft het goed naar zijn zin met zijn ‘evil’ scream, gepraat en gegrunt. Maar wanneer een galm op zijn stem wordt gezet, lijkt het net alsof een speaker van het spookhuis op de kermis je verwelkomt voor een ritje.
Tot slot zijn er dan de keyboards en noise- elementen. Deze poppen te pas en te onpas op de meest onlogische momenten op. Het geluid van de gitaren en drums wordt dan weggedrukt, alsof het lijkt dat Lörd Matzigkeitus op deze momenten even iedereen in de opnamestudio of podium naar achteren maant en vraagt om het geluid wat terug te schroeven, zodat hij en de noise het voor het zeggen hebben. Wat dat betreft is het een hele dynamische plaat geworden.
Nummers met titels als ‘A Startling Housecall’, ‘Flayed’ en ‘Perfumes’, klinken in mijn oren eerder als nummers die op een conceptalbum thuis horen. Nu ken ik een heleboel hele goede conceptalbums die met de muziek een prachtig verhaal kunnen vertellen. Nu is me niet duidelijk of The Stench of Alathia als conceptalbum bedoeld is, maar los van het antwoord op deze vraag, blijft dit album en The Projectionist in zijn algemeenheid, een zeer middelmatige ‘kijk- mij- eens- evil- zijn’ aandoende band, zeven muzikanten ten spijt. En o ja, wil je iets te referentie, dan schiet met enkel het oude werk van het Italiaanse Necromass door mijn hoofd in combinatie met Abruptum elementen.
- Deicide – Banished By Sin - 19 april 2024
- Mòr – Hear The Hour Nearing! - 11 april 2024
- Wrang – Haatspraak EP - 16 maart 2024