White Room Reviews

CD-, DVD- en concertreviews, nieuws, interviews en events

Grave Digger – Fields Of Blood

Leestijd: 2 minuten

Het was begin jaren ’80 van de vorige eeuw toen Duitse band Grave Digger zijn oorsprong vond. Na menig naamwisseling, wisselingen in de line-up en talloze langspelers is het gezelschap nog steeds still going strong. 2020 is het jaar dat Grave Digger met haar twintigste langspeler komt. Via Napalm Records verschijnt Fields of Blood, wat de opvolger van het uit 2018 komende The Living Dead is.

Ten opzichte van The Living Dead is er het nodige veranderd bij Grave Digger. Drummer Stefan Arnold is uit de line-up verdwenen. Hij zat toch al sinds 1996 in Grave Digger. Daarbij is Marcus Kniep van de toetsen naar het drumstel gegaan. Voor zijn rol als toetsenist is geen vervanger in de gelederen opgenomen. Dat betekent dat Grave Digger weer een viertal is.

Fields Of Blood is het sluitstuk van een trilogie die over de Schotse Hooglanden gaat. Dat is direct ook te horen aan opener ‘The Clansmans Journey’. Hier is het geen metal dat de klok slaat, maar de doedelzak die de luisteraar naar de Schotse sferen tracks. Daarna laat Grave Digger echter in ‘All For The Kingdom’ horen dat de heavy metal nog steeds hoog in het vaandel wordt gedragen.

Eén sterk punt van de heavy metal van Grave Digger is dat de band de teksten pakkend maakt en dat de krachtige samenzang in de band de luisteraar uitnodigt om mee te brullen. ‘Lions Of The Sea’ is daar een goed voorbeeld van. Nog voor de eerste luisterbeurt voorbij is, is men al geneigd mee te zingen.

Op Fields Of Blood staat ook een opvallende samenwerking. Noora Louhimo komt in ‘Thousand Tears’ mee zingen. Dit nummer onderstreept dat Grave Digger niet alleen de heavy metal goed in de vingers heeft, maar dat deze Duitsers ook een ballade goed weten in te richten. Waar de mannelijke en vrouwelijke vocalen eerst nog elkaar de ruimte geven, gaat men later in het nummer, waarin ook de elementen van de folk sterk naar voren komen, vocaal in elkaar op. Als dan de band meer bombast aan het nummer geeft, weet Louhimo zelfs nog mooie uithalen te plaatsen.

In het totaal telt Fields Of Blood twaalf tracks. Zonder enige twijfel is het kroonstuk van deze plaat de titeltrack, die pas bijna op het eind aan de luisteraar wordt voorgeschoteld. Hier komen de metal en de Schotse invloeden op een krachtige, haast groteske, heroïsche wijze samen om in meer dan tien minuten te vieren dat niet Grave Digger hier de Schotse geschiedenis eert, maar omdat diens geschiedenis Grave Digger op mooie wijze laat vlammen.

De tand des tijds en de recente wisselingen lijken op Grave Digger geen invloed te hebben. De heavy metal van deze Duitsers klinkt, misschien wel mede doordat er als een viertal geacteerd wordt, op een manier die vele metalheads zal aanspreken.  

0 Shares

Verder Bericht

Vorige Bericht

© 2023 White Room Reviews

Thema door Anders Norén