Hellride is een metalband die het net even wat anders aanpakt dan de meeste bands in het vak. Deze band heeft alleen twee gitaristen en vocalen. Die gitaren zijn daarbij ook nog eens akoestisch. Dit heeft wel gezorgd dat deze akoestische metalband al in het voorprogramma van onder andere Firewind, Accept en UFO en op menig festival speelde. Via Fastball Music komt Hellride nu met Goodbyes To Forever.
Eerlijk is eerlijk, in het begin is het een beetje wennen. Opener ‘Someone To Hate’ en het daarop volgende ‘The Misanthrope’ zijn niet direct de meest pakkende tracks. Hier lijkt het vooral dat de band een beetje zoekende is. ‘nAPOLEONIZED’ komt er al wat meer in en in ‘Don’t Hunt What You Can’t Kill’ en ‘3030’ klinkt de band lekker. Misschien komt dat bijvoorbeeld ook dat de laatst genoemde track een combinatie lijkt tussen akoestische heavy metal en een liefde voor The Beatles. Dat juk staat Hellride goed. Hierdoor komt er ook wat meer diversiteit in de muziek.
Op Goodbyes To Forever staan in het totaal negen tracks. Samen zijn ze goed voor zo’n zesendertig minuten aan muziek. Naast de acht tracks van eigen hand is er ook een cover op deze schijf te vinden. Die eer is voor ‘Young Turks’. Dit nummer, welke direct ook met net geen vijf minuten de langste van de plaat is, is natuurlijk van Rod Stewart. Dit nummer lijkt ook goed te passen binnen de aanpak van Hellride. De samenzang geeft hier ook extra glans aan. Hier wordt ook minder gezocht naar de metal-uitstraling.
Metal akoestisch inrichten is lastig en dat blijkt ook op deze plaat. Het nieuwe album van Hellride is vooral in het begin even een zoektocht, maar of dat komt door een niet geoefend oor of omdat de band zoekende is, wordt even in het midden gelaten. Feit is dat er, zodra er genoeg afwisseling in de tracks zit, wel degelijk interessante muziek ontstaat. Metal voor het kampvuur.
- Rages Of Sin presenteert album in Popradar - 2 december 2023
- Dimmu Borgir – Inspiratio Profanus - 2 december 2023
- Butt Plug – Another World (re-release) - 1 december 2023