MØL

Leestijd: 2 minuten

De Deense band MØL staat online te boek als black metal band. Alles wijst er echter op dat deze groep niet geplaatst moet worden in de traditionele hoek van dat toch wel obscure genre. Inmiddels is de band neergestreken bij Nuclear Blast. Dat label brengt dan ook de nieuwe release van MØL, genaamd Diorama, uit.

De uit Aarhus afkomstige band zag in 2014 hun eerste ep uitkomen, om daarna door te pakken met een langspeler. Die release kwam echter wel pas uit in 2018 onder de naam Jord. Dat album maakte van MØL ineens een band waar mensen van over de hele wereld in geïnteresseerd waren.

Diorama

De nieuwe, en dus tweede, langspeler van MØL telt acht tracks. De kortste is opener ‘Fraktur’, welke nog geen vijf minuten duurt. Daarna volgen vijf tracks met de speelduur tussen de vijf en zes minuten om vervolgens af te sluiten met twee tracks van boven de zeven minuten. Daarna is ruim vijfenveertig minuten verstreken.

Om direct duidelijk te zijn: de black metal is in MØL wel zeker aanwezig, maar men hoort ook een hele eigentijdse sound. De shoegaze, post-metal en progressieve rock lijken ook allemaal van invloed op dit melodieuze gezelschap. ‘Vestige’ laat dat goed horen. Door de tempowisselingen, ijzersterke, beetje zwevende gitaren in combinatie met de kille stem maakt MØL de muziek tot een bijzondere beleving. De metalhead met een open vizier zal dit zeker kunnen waarderen.

Wie gaat denken in referenties zal hier en daar de link maken met Alcest, ‘Tvesind’ en ‘Redacted’ zijn daar goede voorbeelden van. Anderzijds zou ook My Bloody Valentine gebruikt kunnen worden en zijn ook momenten dat Enslaved als referentie zou kunnen gelden. Kortom, de sound van MØL is op een progressieve manier veelzijdig.

MØL heeft met Diorama het gelijk van Nuclear Blast bewezen door hen te tekenen. Deze band gaat op een eigentijdse, progressieve manier om met het maken van muziek zonder dat het maar ergens geforceerd klinkt. Wie Diorama aanzet, zal erin opgaan.