Wie de foto’s ziet van de Britse band Serpentyne zal een Middeleeuws gevoel erbij krijgen. Zangeres Maggiebeth Sand oogt als een ware jonkvrouw, terwijl de heren krijger pur sang lijken. Misschien zegt dit ook wel iets over hun muziek. Via Hell Fairy Records bracht het vijftal onlangs de langspeler Angels Of The Night uit.
Het Middeleeuwse karakter in de symfonische metal van deze band klopt ook. Doordat men in Vaughan Grandin een doedelzakspeler in de gelederen heeft, weet Serpentyne de sfeer goed weg te zetten. Daarmee is overigens niet gezegd dat hij overal doorheen doedelzakt. Daar ligt dan ook de kracht van deze band. Wat ze doen, is gedoseerd en uiterst gebalanceerd. Opener ‘Away From The World’ laat dat goed horen, evenals titeltrack ‘Angels Of The Night’ en het sterke ‘Follow Me’, welke de kortste track op deze schijf is.
In het totaal heeft Serpentyne elf nummers voor de luisteraar klaar staan op Angels Of The Night. Ondanks de basis van metal, de gastbijdrages op percussie en de hurdy gurdy is het toch de stem van Maggiebeth Sand die leidend is. Haar fluwelen, haast klassieke vocalen zorgen ervoor dat het Middeleeuwse, robuuste landschap een zachte deken van sneeuw krijgt, waardoor een breed publiek hier van kan houden. Zelfs als de ritmes zwaar aan worden gezet, zoals in ‘Boudicca’, blijft het geheel toegankelijk. In dat nummer komt dat overigens wel mede door de elementen van de folk. Hurdy Gurdy meets metal.
Serpentyne heeft met haar tweede langspeler een plaat gemaakt die voorzien is van veel zorg. De sound is uiterst gebalanceerd op de schijf gezet, waardoor de muziek goed overkomt en de verschillende elementen allemaal hun kracht behouden. Angels Of The Night schittert waar de folk en de symfonische metal samen komen.
- Ektomorf – Vivid Black - 6 december 2023
- Jenner heeft nieuwe lyricvideo online - 5 december 2023
- Theosophy – Bleeding Wounds Of The First And The Last - 4 december 2023