Anthrax

XL staat voor extra large. Wie dat leest, weet dat er iets van een flink formaat gaat volgen. Dat Anthrax de nieuwe release, die uit komt via Nuclear Blast, XL heeft genoemd, belooft dus veel goed. XL is een uitgave die verschijnt met een Blu-Ray en daarbij ook nog eens twee cd’s. XL dus.

De show die op deze uitgave staat, is de stream die plaats heeft gevonden vanwege het veertig jubileum van de band. In 1981 zag Anthrax het licht. Feit is wel dat alleen gitarist Scott Ian daar toen ook bij was. Toch duurde het niet lang voordat ook drummer Charlie Benante, bassist Frankie Bello en zeker ook zanger Joey Belladonna het front gingen aanvoeren.

XL

De Blu-Ray duurt meer dan twee uur en daarmee is het met recht een XL van een show van Anthrax te noemen. In vijfentwintig nummers laten Belladonna en co horen en zien waar zij die veertig jaar voor hebben gestaan en nog steeds voor staan. Knallers als ‘Madhouse’ en ‘Caught In The Mosh’ zitten al voor in de set. Daarmee is het publiek direct goed opgewarmd.

Echter, dat publiek is juist hetgeen dat ontbreekt bij deze show. Ja, zij zaten allemaal thuis gekluisterd aan een scherm. Toch moet het Anthrax worden nagegeven dat zij een energie show wegzetten, ook al kan er geen contact met het publiek worden gemaakt. Belladonna doet dit onder andere goed door de camera echt op te zoeken.

Kwaliteit van beeld en geluid

Anthrax heeft voor deze XL show alles goed verzorgd. De lichtshow geeft mooie accenten en is door de haarscherpe kwaliteit tot op het detail te volgen. Dat beeld geeft ook wat extra’s, zoals het in slow-motion inzoomen op het vingerwerk van Bello op de bas voordat ‘Got The Time’ ingezet wordt.

Dat nummer is ook een goed voorbeeld dat Anthrax live echt niet alles zo speelt als op de plaat. De bridge van deze klassieker is namelijk anders en de bassolo moet eerst even wachten op een momentje van Scott Ian. Dat geeft er een mooie draai aan. Als er dan toch een noot van kritiek geplaatst moet worden, dan is het dat Frankie Bello niet non-stop in beeld is tijdens zijn moment of fame. Zeker voor de basliefhebbers is dat jammer. Gelukkig is dat op latere momenten nog wel goedgemaakt door de regisseur.

Setlijst

Zoals gezegd heeft Anthrax een zeer gevarieerde set weggezet op XL. Waar natuurlijk tracks als ‘I Am The Law’, ‘Indians’ en ‘Among The Living’ niet ontbreken, is het niet alleen uptempo werk dat weggezet wordt. Dat zou de show ook niet zo gevarieerd maken als die nu wel is. ‘Blood Eagle Wings’ en ‘Breathing Lighning’ zijn hier goede voorbeelden van. Tevens richt Anthrax zich dus ook niet alleen op het werk uit de ‘80’s. Zelfs de samenwerking ‘Bring The Noise’, wat met Public Enemy werd gedaan, komt aan bod. En, jawel, met Chuck D. van Public Enemy zelf op de vocalen. Energiek, zelfs in deze setting.

Het moge duidelijk zijn dat fans die iets te kort komen bij deze release, waarschijnlijk de band niet waarderen over hun hele oeuvre en zich teveel focussen op één album of een periode. Anthrax laat echter op XL horen en zijn dat zij er al veertig jaar toe doen. En dat is een understatement.