Deep Purple – Whoosh!

Leestijd: 3 minuten

Het is één van de meest toonaangevende bands in de wereld van de muziek aller tijden: Deep Purple. ‘Child In Time’ eindigt steevast zeer hoor in de lijsten van de eeuwige muziek en welke gitarist is heeft ‘Smoke On The Water’ niet in de vingers. Na al die jaren zijn Ian Gillan en de zijnen nog steeds actief. Via earMusic/V2 Records komt Deep Purple alweer met de eenentwintigste studioplaat: Whoosh!.

Deep Purple

De band is ontstaan in de jaren zestig van de vorige eeuw. Van die bezetting is alleen drummer Ian Paice nog in de gelederen. Hoewel zanger Ian Gillan toch wel het boegbeeld lijkt van de groep, was hij in eerste instantie niet de zanger. Hij is wel de stem van legendarische platen als Deep Purple In Rock en Machine Head. De huidige line-up van Deep Purple geldt wel als zeer stabiel. Sinds Bananas uit 2003 spelen deze Britten namelijk in deze formatie, sinds het noodgedwongen vertrek van toetsenist en oerlid Jon Lord.

Whoosh!

De nieuwe plaat van Deep Purple telt in het totaal dertien tracks. Geen daarvan is van een opvallend lange speelduur. ‘Remission Possible’ is met iets meer dan anderhalve minuut wel een uitermate korte track. Eigenlijk is die track een intermezzo, maar wel één die goed in de smaak zal vallen bij het rockminnend publiek. De hoofdrollen voor de toetsen en gitaar liegen er niet om.

De afgelopen platen, Now What!? en inFinite uit respectievelijk 2013 en 2017, lieten al horen dat Deep Purple nog steeds op bijzonder niveau muziek maakt. Nu is de groep met producer Bob Ezrin in Nashville aan de slag gegaan om met een open mind deze nieuwe plaat te maken.

Vrij

Dat de studio in Nashville, welke natuurlijk een enorme muzikale geschiedenis geniet, het vijftal goed heeft gedaan, blijkt. Opener ‘Throw My Bones’ is een heerlijke, typische Deep Purple rocktrack. ‘Drop The Weapon’ maakt duidelijk dat de groep ook nog een boodschap durft te verkondigen en ‘We’re All In The Same Dark’ trekt de luisteraar nog dieper de rock in.

‘Nothing At All’ is zeer fraai als het om toetswerk gaat. Don Airey laat hier horen – sorry wijlen Jon Lord – dat hij de Deep Purple-sound op een brede manier in de vingers heeft. Leiden gebeurt hier op een grootse manier. ‘No Need To Shout’ laat vervolgens het Amerikaanse gevoel goed horen. Met de ogen dicht zou men geloven dat Lynyrd Skynyrd nog de studio is binnengelopen om mee te spelen. Dat Amerikaanse gevoel komt ook in ‘What The What’ sterk naar voren. Het vleugje soul door de sound geeft een magische touch. ‘The Long Way Round’ is daarbij weer meer op de hand van de (hard)rockers.

De conclusie is dat Deep Purple in dertien tracks geen moment de aandacht van de luisteraar verliest. Daarbij geldt ook dat de vijf heren een bijzonder veelzijdige plaat op de planken heeft gebracht. De carrière van Deep Purple is al meer dan glansrijk te noemen, maar die hoofdstuk zorgt ervoor dat ‘the story continues’. Grootheden die grootheden blijven.

Tracklist Whoosh!

Throw My Bones
Drop The Weapon
We’re All The Same In The Dark
Nothing At All
No Need To Shout
Step By Step
What the What
The Long Way Around
The Power of the Moon
Remission Possible
Man Alive
And the Address
Dancing In My Sleep

Deep Purple online

Website
Facebook