White Room Reviews

CD-, DVD- en concertreviews, nieuws, interviews en events

HMLTD – West of Eden

Leestijd: 2 minuten

Soms kan er worden afgevraagd waarvoor een bepaalde afkorting staat. Bij HMLTD is het misschien beter om dat niet te doen. De volgers van de band weten echter toch wel dat het staat voor Happy Meal LTD. Oké… Gelukkig gaat het niet om de naamgeving en wel om de muziek. HMLTD is wel een band die hard gaat. Eerder dit jaar kwam de band met West Of Eden. Die schijf verscheen Lucky Number/ N.E.W.S..

Wie HMLTD wilt begrijpen moet zowel eigentijds als in het verleden durven te denken. Men combineert punk, garagerock met electro en andere uitdagende invloeden van deze tijd. ‘LOADED’ is daar een goed voorbeeld van. Tevens laat ook opener ‘The West Is Dead’ ook duidelijk horen dat deze stijlen allemaal in de muziek verborgen zitten. Heel anders is dan het opbouwende muzikale niemendalletje ‘The Ballad Of Calamity James’. Hier lijkt men vanuit het akoestische wildwesten te willen vertrekken. ‘To The Door’ mengt dat vervolgens met een flinke dosis Franz Ferdinand en Arctic Monkeys, terwijl de vocalen ook weer naar The Clash neigen.

Eén van de meest opvallende track op West Of Eden is toch wel ‘Satan, Luella & I’. Buiten het feit dat met zes en een halve minuut veruit de langste track op West Of Eden is, weet HMLTD hier ook veelzijdige wijze het publiek gek te maken. De outro klinkt bijna zo diep als Nick Cave, terwijl men eerder nog flink scheurt. Een ander opvallend moment is het bijna cabareteske ‘Joanna’. Hier klinkt HMLTD alsof men in een kleine setting het café is ingedoken.

HMLTD is zo vluchtig als de huidige generatie. Deze band toont zich op talloze verschillende manieren, waardoor het een hele veelzijdige voorstelling wordt. De rode draad zorgt echter toch voor een verrassend geheel. Logisch dat de nieuwe generatie muziekliefhebbers stuk gaan op West Of Eden.

0 Shares

Verder Bericht

Vorige Bericht

© 2023 White Room Reviews

Thema door Anders Norén