Metallica – Load (Remastered Deluxe Box Set)

Leestijd: 6 minuten

Het was 1996. Metallica had zich voor een lange tijd stil gehouden na het overweldigende mainstream succes van The Black Album. Ineens waren de haren eraf, was Anton Corbijn de fotograaf van dienst en bovenal, bracht Metallica Load uit. Destijds verscheen die release via Elektra Records en ontving Metallica én bakken aan kritiek én boorde het opnieuw een hele nieuwe fanbase aan. Was dit die heavy band van de jaren ’80 die de thrash op z’n kop had gezet? Dat was bijna dertig jaar en nu brengt Metallica via het eigen Blackened Recordings Load opnieuw uit, ook in een machtige Remastered Deluxe Box Set. Die ligt hier op tafel.

Metallica, in 1996

Zoals gezegd had Metallica The Black Album achter zich gelaten en was het een proces ingegaan wat misschien wel langer duurde dan ze destijds hadden gedacht. Geld was niet meer het issue, dus elke track werd opgenomen en uitgebreid uitgedacht. De zevenentwintig tracks resulteerden uiteindelijk in Load en ReLoad, welke het jaar later verscheen.

Load  was ook de plaat waarop bassist Jason Newsted meer echt naar het front in de sound schoof, mede ook omdat het allemaal wat zwaarder aangezet. James Hetfield en Kirk Hammet verdeelden de ritmepartijen op de gitaar, of speelden ze samen, wat ook nieuw was bij Metallica. Voorheen was het James voor ritme en Kirk voor het solowerk.

Load (Remastered Deluxe Box Set)

Alleen het gewicht alleen is al imposant van deze box. Het geheel weegt net geen vijf kilo. Er zitten zes LP’s, één picture disc, vijftien CD’s, vier DVD’s, een 128 pagina’s tellend hardcover boek op LP-formaat plus nog posters, tourpassen, plectrums en andere extra. Kortom, heel veel. En ja, dat geeft ook heel veel aan muziek. In het totaal 1.839 minuten en 31 secondes aan muziek. Dat heeft de ondergetekende niet met de hand geteld, want dat staat op de flap met de totale tracklist van al die schijven.

De vraag bij zo’n enorm pakket is dan ook: waar te beginnen? Ergens is het logisch om te starten met de geremasterde versie van Load, welke zowel op CD als verdeeld over vier LP’s te vinden is. Anderzijds staan er zoveel opvallende tracks op dat elders starten ook heel goed een optie is. In dat kader geeft het hele uitpakken van de goed vormgegeven doos met magnetische sluiting ook een soort keuzestress.

Het hardcover boek

Het is goed om de hele zaak even te laten landen. Daarom is het heerlijk om het boek open te doen en eerst rustig alles door te bladeren. Het in de tijdsgeest van Load passende ontwerp telt veel foto’s, aantekeningen en andere herinneringen. Uitgebreid komen vele betrokkenen aan het woord, waaronder ook mensen die misschien voor velen geen gezicht hebben, zoals een geluidstech. De anekdotes zijn mooi en waardevol en geven ook een mooi inkijkje in de band.

Opvallend, en misschien ook niet, is ook het uitgebreide woord van Jason Newsted. Daar is dus na al die jaren nog wel de nodige aandacht aan besteed, wat natuurlijk hoort ook. Datzelfde geldt ook voor Anton Corbijn. De Nederlandse topfotograaf werkte voor Load voor het eerst met Metallica samen, had daarvoor niks met die band, maar gaf het een kans. Heel interessant hoe dat allemaal is gelopen.

LP’s, Load en Loadapalooza

Load in de geremasterde versie mag dus niet ontbreken. Door de speelduur van die plaat, waarbij het maximale voor de CD werd benut, is die studioplaat dus verdeeld over vier LP’s, welke ook gewoon met de artwork van Load komen, evenals dat deze nummers verder niet zijn aangepast door Metallica. Daarnaast geldt dat op de picture disc die erbij zit aan de A-kant ‘Mama Said’ in de studioversie staat en aan de B-kant, waar dus ook de heren aan tafel op te zien is als afbeelding, een liveversie van ‘Ain’t My Bitch’. De studioversie van dat nummer opent Load natuurlijk.

De andere dubbel-LP die in deze box set te vinden is, komt met een woordspeling die misschien wel erg voor de hand lag. De show van 4 augustus 1996 op het Lollapalooza festival gaf, is in zijn geheel te vinden op deze twee vinylschijven onder de noemer Loadapalooza. Die show is legendarisch te benoemen. Dat komt niet zozeer door de setlijst, waar Metallica opent met ‘So What’, origineel van Anti-Nowhere League en een trouwe klant in het oeuvre van Metallica, maar wel door de afsluiter. Die afsluiter was namelijk ongekend. Metallica speelde ‘Overkill’. De klassieker van Motörhead werd gespeeld mét Lemmy himself op het podium. Ja, ook de foto’s hiervan zijn al legendarisch.

CD’s, Load en nog meer Load

Natuurlijk draait het om Load en dat maakt Metallica duidelijk ook. De plaat is geremasterd en zit er dus ook op CD geremasterd in. Vervolgens zijn er vele CD’s met demo’s, onafgemaakte songs en originele versies. Dat is leuk om zo te beseffen waar nummers vandaan komen en hoe een proces kan verlopen, maar vaker dan één keer zal de echte die hard fan die niet luisteren.

Gelukkig zijn er ook CD’s met concerten, zoals twee CD’s die het hele concert op Donnington Park in 1995 bevatten. De shows van die tijd laten zien dat Metallica naast de geijkte singles van Load ook tracks als ‘2×4’ en ‘Devil’s Dance’ uit die tijdsgeest veelvuldig speelde. Die laatste zou een jaar later in de studioversie op ReLoad verschijnen, maar komt dus bij het materiaal op deze box meermaals terug.

Motörhead & ‘The Outlaw Torn’ zonder grenzen

Heel interessant wordt het als het Motörhead-blok zich aandoet. In die periode speelde de band nog een speciale support-show in het kader van de vijftigste verjaardag van Lemmy, maar omdat men de studio toch had, zijn die Motörhead-tracks ook opgenomen. Destijds zijn die ook verspreid over de ‘Hero Of The Day’-singles, maar hier staan ze allemaal, inclusief ‘Overkill’-reprise, bij elkaar.

Op de CD met B-kantjes en andere zeldzaamheden staat ook ‘The Outlaw Torn’ in de ‘No More Manucturing Limits’-versie. Destijds waren er genoeg mensen die zich afvroegen waarom het einde van het bijna tien minuten durende nummer aan het eind van Load door Metallica tamelijk abrupt werd beëindigd. De solo leek daar namelijk net op gang te komen. Met deze versie is dat mysterie ook opgelost, want het kwam puur door de tijdspanne die op een CD kon en daardoor moest er geknipt worden. Die extra vijfenveertig secondes, want daar gaat het om, zorgen wel dat ‘The Outlaw Torn’ wel echt helemaal rond is. Eveneens verdient de ‘Last Caress’-versie met Faith No More-gitarist Jim Martin erbij de aandacht.

DVD’s, live, video’s en televisie

Het leuke van de vier DVD’s is  dat de kwaliteit gewoon van destijds is. Bij de shows, zoals die van de Polar Beach Party en de set in Zweden, valt dat aan het beeld goed te zien. Toch past het. Dat geldt zeker ook voor de tv-optredens, waaronder James Hetfield die onder andere bij Jools Holland ‘Mama Said’ in z’n uppie speelt. De MTV-show Motherload staat er met alle drie de afleveringen rondom de zeer grote give away destijds rondom Metallica ook in het geheel op. Dat geeft die tijdsgeest en de fans van die tijd ook mooi weer. Qua geluid is het dan weer wel allemaal echt goed. Dat is dan weer wel zo passend mogelijk opgepoetst.

Eigenlijk is het allemaal veel te veel om op te noemen wat er in deze box te vinden is. Het is niet voor niks een deluxe box set. Het kost dan ook wel wat en is alleen voor de echte fan, maar dan heeft die ook wel wat. Op deze manier laat Metallica een licht op Load schijnen waardoor die plaat misschien met terugwerkende kracht op meer waardering zal kunnen rekenen.

METALLICA ONLINE

Website
Facebook
X / Twitter