Red Fang

Over de status van Red Fang in de wereld van het luidere gitaarwerk hoeft men het niet meer te hebben. Daar hebben de heren met hun platen en video’s wel voor gezorgd. Zeker dat laatste is iets wat in het geheugen gegrift is. ‘Prehistoric Dog’ en ‘Hank Is Dead’ bewezen dat al tijdens de eerste albums, terwijl ook de titeltrack van de nieuwe release veel tongen los heeft gemaakt. Die nieuwe plaat van Red Fang is Arrows.

In 2005 is Red Fang opgericht en sindsdien zijn er geen wisselingen in de line-up geweest. In deze tijden is dat zeker als bijzonder feit te benoemen. De eerste plaat, Red Fang, verscheen in 2009, maar de tweede plaat, Murder The Mountains, zette de band echt op de kaart.

Arrows

Eigenlijk was het wel even wachten op deze nieuwe plaat, welke wederom via Relapse Records verschijnt. Only Ghosts kwam uit in 2016. Dat is toch alweer vijf jaar geleden. Verschil met dat album is dat Chris Funk weer achter de knoppen zat. Hij was ook verantwoordelijk voor Murder The Mountains en Whales And Leeches.

De nieuwe plaat van Red Fang telt dertien tracks. Het doom-achtige ‘Days Collide’ is met vijf en driekwart minuut de langste van de schijf. ‘Arrows’, afsluiter ‘Funeral Coach’ en ‘Why’ zijn vooraf het wereldwijde web al opgeknald. De mensheid was dus perfect klaargemaakt voor de komst van deze nieuwe Red Fang-plaat, want daar zorgde de titeltrack dus wel voor.

De kracht van sound

Red Fang staat bekend om hun door stoner geënte sound. De stuwende partijen, gedoseerde melodie en de sterke hooks in de drums zijn ook op deze plaat weer als vanouds van de partij. ‘Arrows’, ‘Fonzi Scheme’ en ‘Two High’ sluiten goed aan bij Murder The Mountains. De hand van Chris Funk is dus duidelijk.

Enkele momenten op Arrows zullen bij de fans van Red Fang weer even wenkbrauwen doen fronzen. Opener ‘Take It Back’ moet echter gezien worden als de intro om in de geest van de plaat te komen. ‘Interop-Mod’ laat daarbij de luisteraar een minuutje hallucineren op noise.

Het echte verrassende in de sound is de toegevoegde laag. Het eerder al aangehaalde ‘Fonzi Scheme’ is daar een goed voorbeeld van. Wie daar goed luistert, hoort meer. De instrumentale, sterke bridge annex outro laat die extra laag met toetsen goed horen. Daar komt de kracht daarvan ook naar boven.

Eigenlijk is Arrows de plaat die zowel laat horen dat Red Fang doet waar zij goed in is én de plaat die durft te experimenteren. Wie dat zo treffend kan combineren, kan louter complimenten krijgen. Een heerlijk vijfde hoofdstuk in de carrière van deze rockers uit Portland.