Sivert Høyem

Leestijd: 2 minuten

Noorwegen heeft een rijke muziekscène op vele vlakken. Ooit was Madrugada één van de meest in het oog springende bands uit het land van de fjorden. Die band stopte na het overlijden van Robert Burås. Inmiddels zijn de overgebleven leden weer samen. Echter, zanger Sivert Høyem heeft in die tussentijd ook solo flink naam gemaakt. Het bijeenkomen van Madrugada heeft hem er niet van weerhouden om ook solo actief te blijven. Via Hektor Grammofon komt Sivert Høyem namelijk met de ep Roses Of Neurosis.

Nog tijdens de actieve jaren van Madrugada was hij al solo actief. Toch hebben de laatste jaren hem vooral geen windeieren gelegd. Lioness, uit 2016, en de liveplaat Live at Acropolis gelden voor een breed muziekpubliek als juweeltjes. Hij blijft zichzelf steeds meer vormgeven, samen met zijn begeleidende band.

Roses Of Neurosis

De nieuwe ep kenmerkt een lange periode van studiostilte. Høyem beaamt dan ook dat het intens fijn was om met zijn bandleden weer in de studio te zijn. Het resultaat van dit opnameproces in Oslo zijn vijf tracks. Samen zorgen zij voor een uitbreiding van iets meer dan twintig minuten van zijn oeuvre.

Dat Sivert Høyem geïnspireerd is door onder andere Leonard Cohen is duidelijk te horen. Afsluiter ‘Devotional’, welke zowel de donkerte als de grootse manier van het wegleggen van de woorden onderstreept. Dat laatste is ook in het wat bombastischere ‘Run Away’ goed te horen. Beide tracks laten op geheel verschillende manier horen dat Sivert Høyem en zijn band de kunst van het minimaal spelen van noten ook perfect verstaan.

De vijf nummers op de ep Roses Of Neurosis zorgen ervoor dat Sivert Høyem de luisteraar even stil achterlaat. De warmte die Sivert Høyem op een Leonard Cohen-achtige wijze de wereld in laat glijden, doet alle ellende even vergeten.