Vāmācāra

Leestijd: 2 minuten

Wie naar de titels van de plaat kijkt, zal niet denken dat Vāmācāra een van origine Duitse band is. De tracks hebben alles behalve Duitse titels. In dat geval wordt wel gekeken naar de tracklist van Mantras For The Manifold, welke Vāmācāra al een paar jaar terug uitbracht. Via het label Haarbn Productions kwam deze echter onlangs pas op de redactie.

Voor velen zal gelden dat men niet veel weet over Vāmācāra. Dat geldt ook voor degene die wel in het bezit zijn van deze plaat. Deze ep, want daar gaat het om, verschaft weinig informatie. Wel weet men wie er voor de artwork heeft gezorgd en dat N. en A. wisselend verantwoordelijk zijn voor de teksten. Maar is het hier ook een duo?

Mantras For The Manifold

Deze ep telt in het totaal vier tracks. De groep laat zich niet lenen voor vluggertjes, want opener ‘Jak Damajanti Placze Po Nalu’ is met iets meer dan vijf minuten de kortste track van de schijf. Een totale speelduur van de om en nabij vierentwintig minuten is dan ook het resultaat.

De muziek van Vāmācāra laat zich het best omschrijven als experimentele black metal, waarbij men ook op een progressieve wijze weet te verrassen. Zo is er voor het furieuze eind van ‘Ola Einai Tipota’, welke eigenlijk in het Grieks genoteerd staat, een passage te horen waarbij men zelfs haast kerkelijke zang een podium geeft. Dat geeft verrassende wendingen aan de muziek.

In dat kader valt ‘The Unending Ascent’ ook op. Hier lijkt het alsof Kyuss het idee heeft gekregen om black metal te gaan spelen. Wie deze track zou aanduiden als een stoner variant op de black metal, zou zomaar eens gelijk kunnen hebben. In het kader van het anders aanvliegen van de muziek, moet ook het eind van ‘The Serpent Temple’ niet vergeten worden.

Vāmācāra laat met de ep Mantras For The Manifold horen dat muziek echt niet altijd standaard hoeft te klinken om lekker in het oor te liggen. Dit is zo’n obscure release waar de open minded liefhebber van extreme metal van zal genieten.