Tribulation

De Zweedse band Tribulation, welke niet verward moet worden met de gelijknamige black/death band uit Chili, heeft de coronaperiode gebruikt om een nieuwe plaat vorm te geven. Het resultaat is daar. Via Century Media komt Tribulation met de langspeler Where The Gloom Becomes Sound.

Ergens aan het begin van dit millennium vond deze band zijn oorsprong. Toen richtte men zich nog op de death metal. Naarmate de band zich ontwikkelde, sleep steeds meer invloed van de gothic en doom in de sound. Het viertal is met deze nieuwe langspeler toe aan haar vijfde studioplaat.

Where The Gloom Becomes Sound

In een kleine vijftig minuten presenteert Tribulation tien nieuwe tracks. Wie de gelimiteerde versie weet te bemachtigen, zal ook een extra nummer kunnen genieten. Van de tien tracks op de standaardversie zijn de eerste en de laatste de langste. Beide passeren de grens van de zes en een halve minuut.

De openingstrack van Where The Gloom Becomes Sound is ‘In Membrance’. Dat nummer bestaat eigenlijk uit twee delen. De intro van de song is eigenlijk ook de intro van de schijf. Na een geruime tijd barst de donkere muziek pas echt los. Voor wie na al die jaren nog geen idee heeft van hoe dat klinkt; denk aan Paradise Lost en My Dying Bride. Het is niet snel, donker en weet met een combinatie van melodie en scherpe vocalen op de luisteraar in te werken.

‘Lethe’ is tussen alle donkere, doom-achtige klanken een mooie piano-geleid niemendalletje. Daarna blijkt dat Tribulation ook op een hoger tempo de aandacht goed vast weet te houden. ‘Daughter Of The Djinn’ is daardoor ook een van de meest opvallende tracks van deze schijf. Hiermee pakt Tribulation meer mensen in dan hun standaardfans. ‘Funeral Pyre’ sluit daar onder andere ook bij aan.

Het sterke van Tribulation is dat deze Zweden niet eenzijdig hun muziek presenteren. De band durft te spelen met tempo’s, melodieën en sferen, zonder dat hun eigen signatuur verloren gaat. Where The Gloom Becomes Sound is een mooi nieuw hoofdstuk voor Tribulation.