Amorphis

Toen Amorphis in 2018 met Queen Of Time kwam, betekende dit de terugkeer van Olli-Pekka Laine. De bassist geldt als een oerlid van de band maar was er toch zo’n zeventien jaar uit. Muzikaal zorgde dat album voor wereldwijd positieve kritieken. Nu komt die Finse band met de opvolger. Amorphis ziet Halo verschijnen via Atomic Fire Records.

Begonnen aan het begin van de jaren ’90 van de vorige eeuw, heeft Amorphis voor de huidige generatie vooral betekenis gekregen met Tomi Joutsen aan het front. Saillant detail: hij zat bij Queen Of Time pas voor het eerst samen met Laine in de band. Joutsen is namelijk pas sinds 2004 de voorman, maar met hem heeft de band wel echt een gezicht gekregen.

Halo

De nieuwe studioplaat van Amorphis is de eerste die de band ziet uitkomen via Atomic Fire Records. Halo kent een elftal track die goed genoeg zijn bevonden om op de plaat te staan. De band had er veel meer ontwikkeld, maar die hebben het niet allen tot dit elftal geschopt. Deze elf zorgen echter nog steeds voor een klein uur aan muziek.

De loop der jaren heeft de sound van Amorphis ook een flinke evolutie doormaakt. Natuurlijk zijn er fans van het eerste uur die vinden dat Amorphis daarin niet zichzelf is, maar alles evolueert. Slechts enkele bands komen er mee weg door elke keer bijna exact hetzelfde te doen en daar ook nog succes mee te boeken. De progressieve insteek in de muziek zorgt voor deze Finnen nu ook weer een opvolging van louter hoogtepunten.

De muziek

De tracks op Halo laten namelijk horen hoe groots Amorphis is. De band durft andere thema’s naar hun muziek te brengen, waardoor er niet alleen ‘On Dark Waters’ de gitaren met het Midden-Oosten flirten. Subtiel gebeurt dat ook in het krachtige ‘A New Land’. De heavy momenten daar zullen zelfs in de smaak vallen bij de liefhebbers van Amon Amarth.

Muzikaal lijkt Amorphis ook inspiratie te halen uit een breed spectrum qua muziek, al is het ook zo dat zij zelf van die grootte zijn dat zij van invloed zijn op anderen. ‘The Moon’ lijkt in de bridge het stuwende van Tool te proberen te koppelen aan Pink Floyd en Genesis, terwijl in ‘Windmane’ het zo maar kan zijn dat de geest van Jethro Tull in de studio kort is neergedaald.

Halo is een plaat die onderstreept dat Amorphis veel groter en breder is dan menig muziekliefhebber soms zal vermoeden. Zelfs als de thematiek hen naar andere tijden en werelden brengt, weet dit gezelschap geheel eigentijds te imponeren.