Gaupa

Leestijd: 2 minuten

Als een band geboekt wordt voor Desertfest, dan weet de muziekliefhebber al wel een beetje in welke hoek gedacht kan worden, zonder de band te kennen. Dat gaat ook op voor het Zweedse Gaupa. Die band is inmiddels neergestreken bij Nuclear Blast. Dat label brengt Myriad uit, de tweede langspeler van Gaupa.

Het verhaal van Gaupa begint in 2017. Via een ep in het daaropvolgende jaar en een langspeler in 2020 heeft het vijftal de weg naar boven ingezet. Onder aanvoering van Emma Näslund weten deze rockers hun muziek, beïnvloed door onder andere de psychedelica en doom, overtuigend te brengen.

Myriad

De opvolger van Feberdröm telt acht nummers. Die tracks duren samen om en nabij zesendertig minuten. Ongeveer een vijfde deel van die speelduur wordt opgeslokt door afsluiter ‘Mammon’. Die track gaat ruim over de zeven minuten heen. Gaupa laat daar horen dat men de liefhebbers van de door doom beïnvloede stoner ook te kunnen inpakken.

De kracht van Gaupa zit hem buiten de muziek zelf vooral in Emma Näslund. Deze dame lijkt in opener ‘Exoskeleton’ vocaal ergens te laveren tussen Skunk Anansie’s Skin en de allmighty Björk. ‘Diametrical Enchantress’ laat Gaupa zelfs op dit front gelinkt worden aan hun landgenoten van Avatarium.

Contrast

Buiten de vocalen om is de muziek dus een belangrijke troef. Gaupa doet wat zij doet met volle overtuiging. Of het nu gaat om een dromerige, doom-eske gitaarriedel of een opzwepende riff met idem drums eronder; Gaupa gaat ervoor. Tracks als ‘Ra’ en ‘My Sister Is A Very Angry Man’ zijn daar goede voorbeelden van. Het contrast binnen de nummers geeft ook veel energie, getuige de opbouw in ‘Ra’.

Ondanks dat Myriad niet de eerste plaat is van het Zweedse Gaupa, is het wel een zeer prettige kennismaking met dit quintet. Liefhebbers van psychedelische rock, pakkende riffs en grijpende vocalen zitten bij deze band goed gebakken.