Mastodon

Mastodon is misschien wel een van de meest imponerende bands in de heavy muziek als men puur naar deze eeuw kijkt. Het viertal uit de Verenigde Staten blijft zich continue evolueren, waardoor geen één plaat hetzelfde is. Mede in dat kader zijn de verwachtingen rondom de nieuwe plaat hoog gespannen. Mastodon komt via Reprise Records met Hushed And Grim.

Voor het grote publiek begon het verhaal van Mastodon met het loeizware, geniale Remission. Twee jaar later, in 2004, gaf het eveneens zeer heftige Leviathan weer dat Mastodon een band als geen andere was. De veelzijdigheid komt niet alleen voort door de talloze stijlen die in hun sound worden geïmplementeerd, dit komt mede door de meerstemmigheid. Sinds het fenomenale Crack The Skye weet zelfs drummer Brann Dailor de luisteraar in te pakken met zijn cleane vocalen.

De meest recente release voor Hushed And Grim als het om studioplaten betrof, is Emperor Of Sand. Die plaat onderstreepte nogmaals dat Mastodon het denken in conceptalbums als geen ander beheerst.

Hushed And Grim

Omdat het een aantal jaar heeft geduurd voordat Mastodon een nieuwe plaat uit had en omdat de heren het creatieve proces duidelijk flink gaande hadden, is Hushed And Grim een dubbelaar geworden. Een kleine negentig minuten aan muziek schotelen de heren de muziekliefhebber voor. Op de cd-uitgave telt de eerste schijf acht nummers en staan de overige van de in het totaal 15 tracks op de tweede.

‘Pushing The Tides’ en ‘Teardrinker’, welke inmiddels online al een machtig aantal streams hebben genoten, lieten als singles al horen dat Mastodon hun progressieve insteek nog niet verloren is. Dat de gitaristen Hinds en Kelliher het instrument an sich hoog hebben zitten, blijkt ook nog steeds. ‘Pain With An Anchor’, ‘The Crux’ en ‘Sickle And Peace’ onderstrepen dat. Die drie tracks, waarmee Hushed And Grim opent, zetten daarmee de lijn van Emperor Of Sand door, wat de muziekliefhebber zeker niet erg zal vinden.

Sound

‘More Than I Could Chew’ opent spookachtig met toetsen die zo vanuit een spookhuis zouden komen. Daarna knalt de band er pas een heavy riff in. Die heavy riffs komen genoeg aan bod op deze plaat, maar feit is wel dat men niet meer moet verwachten dat Mastodon de dagen van Remission en Leviathan weer naar voren haalt. Qua gitaarwerk doen sommige riffs daar wel naar neigen, maar duidelijk is dat Mastodon anno 2021 een nog veel bredere band is geworden.

De langste track van Hushed And Grim staat niet als laatste geplaatst, maar volgt wel richting het einde. ‘Gobblers Of Dregs’ staat immers als dertiende van de vijftien tracks op het programma. Die track duurt een kleine negen minuten. Mastodon laat zich daar op een machtige manier horen. De opbouw van het nummer laat horen dat Mastodon zelfs vanuit een rustige hoek de aandacht op zich weet te richten. Daar is het gitaarspel en de meerstemmigheid ook een belangrijke troef. Overigens mag ‘Gobblers Of Dregs’ wel de enige track zijn van die lengte op Hushed And Grim, er staan er ook nog vijf op die meer dan zes minuten duren. De machtige solo waarmee ‘Gigantium’ de plaat afsluit, in combinatie met bescheiden strijkers maakte het weer Mastodon-groots.

Er valt veel te zeggen over Hushed And Grim, maar beter is om deze nieuwe plaat van Mastodon gewoon te luisteren. Woorden en superlatieven komt men bij deze dubbelaar namelijk tekort.