Poseydon

Leestijd: 2 minuten

De undergroundscène betreffende de metal in België is een sterk verspreid netwerk. Veelvuldig is hier al aangehaald dat metal bijna net zo rijkelijk voortvloeit als het speciaal bier, en dat ook nog in diezelfde kwaliteit. Poseydon is daar ook een goed voorbeeld van en die band kwam onlangs met Through The Gate Of Hatred And Aversion. Dat album is verschenen via Necktwister.

Het verhaal van Poseydon begint al in de jaren ’90, maar tot echt grootse releases is deze uit Beveren afkomstige band toen niet gekomen. In 2006 werd deze band nieuw leven ingeblazen, maar om te zeggen dat de groep toen snel met een langspeler kwam, kan niet gesteld worden. Debuutplaat Masterpiece volgde namelijk pas tien jaar later, in 2016 dus.

Inmiddels zijn er in de band ook de nodige wisselingen geweest, want vanuit de eerste periode is alleen Alain de Bock nog over. Ten opzichte van Masterpiece gelden ook de nodige wijzigingen in de bezetting. Naast een nieuwe gitarist kent Poseydon in Tom Lenaerts een nieuwe brulboei. Ja, dat is dezelfde als ooit in Our Hate zat.

Through The Gate Of Hatred And Aversion

De elf tracks op Through The Gate Of Hatred And Aversion starten met ‘Rise Of Poseydon (Intro)’. In een Kleine anderhalve minuut wordt de plaat hier ingeleid en, eerlijk is eerlijk, het wordt hoog tijd dat men daarmee kapt. Juist doordat men de muziek anders wilt inleiden, ontstaan er te veel intro’s die een nagenoeg dezelfde loop nemen en dat is doodzonde. Start gewoon met de muziek, want dat is veel overtuigender.

Zeker als men de sound van Poseydon op Through The Gate Of Hatred And Aversion onder de loep neemt. Zie het als een mooie blend van Sepultura, Slayer en Lamb of God, waarbij de vocalen ergens neigen naar Hatebreed en Terror. Die kleine schwung van hardcore geeft het geheel een bruut karakter, waardoor de breaks, zoals in ‘Rise Of The Kraken’, erg sterk uit de verf komen. Solo’s en heerlijke riffs komen op dit album ook genoeg tot hun recht. ‘Awakening Of The Gods’, ‘Enter The Gates Of Hell’ en ‘Contrition’ zijn voorbeelden van tracks waarop de metalhead of spontaan een slampit start of zijn of haar haardos flink zal doen zwiepen.

Als het snijvlak van de death en thrash opgezocht moet worden dan zit men bij dit Belgische gezelschap goed. Through The Gate Of Hatred And Aversion is een album die Poseydon een mooi plekje op de druk bezette kaart der metalbands uit België zet. Heerlijk met het volume vol open.