Tardigrade

Leestijd: 2 minuten

Dromen doen we allemaal, maar dat vertalen naar muziek is bij lange na niet iedereen gegeven. De Utrechtse band Tardigrade doet dat wel. Sterker nog, hun dromerige sound slaat niet alleen bij henzelf aan. Daarom heeft het kwartet gewerkt aan een extended play. Die EP van Tardigrade heet All That Glitters Isn’t Gold.

Als men af moet gaan op de biografie van de band zelf, geldt dat hun verhaal nog geschreven moet worden. Andersom kan gesteld worden dat Eva, Wouter, Alexander en Jasper misschien dat verhaal helemaal niet willen schrijven, omdat men zich dan richt op waar het nu echt om draait en dat is toch wel de muziek.

All That Glitters Isn’t Gold

Deze eerste release van Tardigrade telt vier tracks. All That Glitters Isn’t Gold komt dan ook met zo’n twintig minuten aan frisse muziek van Tardigrade. Vanaf de eerste klanken in ‘Daisy’ is duidelijk dat dit viertal gekomen is om te betoveren. De invloeden van de shoegaze, indierock en nog talloze andere stijlen met een subtiel karakter hebben een mooi plekje gekregen. ‘Snow White’ lijkt zelfs de rustige, hypnotiserende kant van Iggy Pop niet uit te willen sluiten. Afsluiter ‘Sword & Arrow’ is de langste van de release. In meer dan zes minuten weet Tardigrade op een bijna fluwele manier het oor in te glijden om daar vastberaden te blijven zitten. Dit komt mede ook door de vocalen van Eva Burger, die de luisteraar ook een warm ‘thuisgevoel’ meegeeft.

De vier tracks op All That Glitters Isn’t Gold laten niet alleen de veelzijdige blend van Tardigrade op een voortreffelijke manier horen, deze vier tracks zijn vooral een heel mooi visitekaartje voor die Utrechters. Ja, dan heb je geen grote biografie nodig, want de muziek spreekt voor zich.