The Mars Volta - The Mars Volta - White Room Reviews

Tien jaar is best lang, tenminste, op een mensenleven. Daarin kan veel gebeuren. Het was tien jaar geleden dat The Mars Volta met Noctourniquet kwam. Daarna werd het heel stil tot eerder dit jaar. Ineens was The Mars Volta gereanimeerd en bleek er een nieuwe plaat te komen. Dat album, welke naar de band zelf genoemd is, komt uit via Cloud Hill.

The Mars Volta, de band

Na het uiteen vallen van At The Drive-In was daar ineens The Mars Volta. Cedric Bixler-Zavala en Omar Rodriguez-López zagen met De-Loused In Comatorium en Frances The Mute platen verschijnen die internationaal op een voetstuk werden gezet, iets wat later ook voor Amputechture gold. De progressieve rock werd ingekleurd op een wijze waarop deze heren dat alleen maar konden.

De nieuwe plaat

Na een decennium vol geruchten, stiltes en sporadische opwinding, mede omdat At The Drive-In ook weer tot leven kwam, is er dus die nieuwe plaat. The Mars Volta bestaat uit veertien tracks die allemaal op een lp passen, dus minder dan vijfenveertig minuten bedragen. Eerder liet de band al weten dat er maar twee nummers boven de vier minuten zouden komen. Zeker te weten hebben veel fans toen even moeten slikken.

Opener ‘Blacklight Shine’ zal bij veel fans van het eerste uur de hoop geven dat het snel verandert, maar, de rare zwoele ritmes doen denken alsof het schrijvende duo van deze band ergens een diepe trip heeft beleefd bij een zonsondergang op een tropisch strand. Maar, of de wereld daar blij mee moet zijn… Hoogstwaarschijnlijk in ieder geval van The Mars Volta niet.

Aanboren van nieuwe fans

‘Qué Dios Te Maldiga Mi Corazón’ laat horen dat de gitaren niet vergeten zijn, maar dat ze ook prima op de achtergrond frivool kunnen doen. ‘Cerulea’ tript daarna helemaal en op andere momenten op de plaat lijken er in de vocalen nog hints naar Madonna te vertonen. Misschien dat de band een nieuw publiek wilt aanboren.

Feit is dat de hoop op sommige platen heel hoog gevestigd kan zijn, maar dat het resultaat toch best anders is dan verwacht. Misschien moet men gewoon concluderen dat The Mars Volta na tien jaar gewoon een andere band is en die band heet toevallig naar een band die er zo’n tien jaar geleden de brui aan heeft gegeven.