Doodswens, Sterf, Zwaan @Musicon, Den Haag

Het was misschien een vreemde gewaarwording: buiten brandende zon en zomerse temperaturen en binnen ijzige sferen. Niet dat de Jägermeister reikelijk vloeide, maar duidelijk was dat die kilte wel gewenst was. Dit kwam puur omdat de black metal de toon zou gaan zetten deze avond. Het hoofdmenu in Musicon was aan Doodswens, maar ook de voorafjes beloofden bijzonder te gaan worden.

Zwaan

Het was iets met drie broers uit Ottersum, toch? Volgens een bezoeker ‘ging de band niet snel beginnen’, want het drumstel was niet ready. Die drummer was meer dan ready, want geen van de drie broers speelt namelijk actief de drums. Hun Gene Hoglan zat namelijk gewoon in een ‘doosje’.

De show van Zwaan, door enkele charmante dames liefkozend Zwaantje genoemd, zaaide verdeeldheid. Er zijn mensen die niet snappen dat als wordt afgeweken van de gebaande paden, dat hier ook kracht in zit. Zwaan etaleerde dat op een bijzondere wijze. Waar de ene kale broer de gitaar bespeelde, bespeelden de andere twee kaalheden het publiek middels een vocaal spel dat de black metal raakte, maar breder dan dat was. Een van de twee vocalisten leek zo uit een video van Tool te komen qua motoriek. Toen hij het publiek in schoot, leek zelfs cultheld GG Allin van invloed, al bleven hier ogenschijnlijk de lichaamssappen wel inwendig.

Zwaan zette in de tijd die hun gegund was hierdoor een even enerverende als energieke show weg. Voor hen die het niet begrepen: Zwaan speelt met de zintuigen alsof Esscher muziek zou tekenen. To defy the laws of tradition, it’s a crusade only of the brave.

Sterf

Nadat er even adem gehaald was en bier weer besteld was, werd het black metal van een hele andere aard. Om wel te zijn: van Rotterdamse aard. Saillant detail: ogenschijnlijk waren deze knapen nog niet eens in de maak toen de black metal de glorieuze jaren ’90 beleefde. Sterf is dan ook nog niet zo lang geleden geboren, maar weet wel goed om te gaan met corpse paint.

Hun black metal mag misschien hier en daar redelijk op het bekende pad liggen, maar dat was niet erg. Sterf staat voor het feit dat de black metal niet met uitsterven bedreigd is. Exemplarisch is daarin het drumwerk. Als men zag hoe energiek en strak die geschminkte jongeman tekeer ging, was dat een lust voor het oog. Dat gold ook voor de bassist, die ook een broertje dood aan plectrums heeft. Kortom, jonge helden in wording.

Doodwens

Nadat Zwaan en Sterf de sfeer goed hadden weggezet, was het tijd voor de band waarvoor menig persoon naar de Musicon was afgereisd, Doodwens. Nadat de sferen op het podium middels onder andere kaarsen en schedels gemaakt waren, kwam voor een deel van het publiek een grote verrassing. Menig black metal fanaat kent Doodwens nog als de band van drumster Inge en gitarist/vocalist Froukje. Die tijden zijn voorbij, maar dat had nog niet iedereen begrepen. Froukje zou deze avond de bühne niet bestijgen, want zij is vervangen door maar liefst twee mannen. Een dame in het publiek trok daaruit de conclusie dat om een vrouw te vervangen dus twee mannen nodig zijn. Oké, daarover kan dus gediscussieerd worden.

Echter, het ging om de muziek van Doodwens en onder aanvoering van het sterke drumwerk van Inge wist het drietal de menigte wel los te krijgen. Wij goed naar de krijsen luisterde, kon ervaren dat black metal ook gewoon in het Nederlands mogelijk is. Doodswens is daar een goed voorbeeld van.

De set was strak en de show was sterk maar toch was het publiek verdeeld na afloop. Sommige tongen beweerden dat Doodswens in de oude formatie beter was, andere loofden de show in Musicon. Muzikaal stond het echter als een huis en ook de show inclusief de sfeer onderstreepte dat. Daarover was iedereen het dan weer wel eens.

Menig avond in het teken van black metal geldt als een avond waarop de variatie ver te zoeken is. Deze eerste vrijdag van juli was dat in Musicon dankzij Doodswens, Sterf en Zwaan totaal niet het geval. Dit koude sferen passen dus ook perfect in de zomer.

MUSICON ONLINE

Website
Facebook