Machine Head, Amon Amarth, The Halo Effect @Afas Live, Amsterdam

Leestijd: 5 minuten

The Vikings And Lionhearts Tour. De naam alleen al was machtig, maar wie zag welke bands erachter zaten, wist dat het een tournee zou worden die niet gemist mocht gaan worden. Machine Head en Amon Amarth hadden de krachten gebundeld. Op zondag 2 oktober streken deze bands in de Afas Live te Amsterdam neer.

The Halo Effect

Buiten de wereldwijd geroemde bands stond ook The Halo Effect op het programma. De band was al aangekondigd op het moment dat de wereld nog niet echt weet van deze groep had. Daar kwam toen snel verandering in, want The Halo Effect is de som van een aantal delen van de befaamde Göteborg-scène. De melodieuze death metal onder aanvoering van de zanger van Dark Tranquility knalde op de debuutplaat Days Of The Lost, welke afgelopen zomer het licht zag.

Dat album zorgde er tevens voor dat de verwachtingen hoog gespannen waren voor deze show. De Afas Live was dan ook al vroeg goed gevuld. Mikael Stanne en zijn kompanen speelden een set die louter te maken had met die debuutplaat. Live leek het toch net wat minder afwisselend dan op plaat, maar dat de melodieuze death metal goed in de vingers zit, bleek eens te meer. Afsluiter ‘Shadowminds’ stemde menig metalhead in de grote zaal positief.

Amon Amarth

Toen het publiek opgewarmd was, was het de beurt aan Amon Amarth. Deze Zweedse metalband heeft de banden met de Vikingen meer dan aangehaald. Het bier wordt uit de befaamde hoorns gedronken, terwijl de lyrics de strijd ook niet schuwen. Afgelopen zomer kwam The Great Heaten Army uit, maar die plaat stond niet echt centraal in de set. Slechts twee nummers van dat album werden live gespeeld.

Amon Amarth geldt natuurlijk als een ware lust voor het oog. De show van de band kent veel vuur, wisselende decorstukken zoals een meters grote serpent en extra personen. Die laatste kregen soms ook echt de hoofdrol op het podium, doordat de band bijvoorbeeld ruimte maakte voor een gevecht. Er moeten immers ook slechteriken verslagen worden. Dat is nu eenmaal ‘The Way Of Vikings’. Daarmee is direct ook de plaat aangehaald die het vaakst terugkwam in de set. Van Jomsviking werd namelijk ook de ultieme meezinger ‘Raise Your Horns’ en ‘First Kill’ gespeeld.

Muzikaal stak alles strak in elkaar en, zoals een beveilingsbeamte die bijna naar haar examens gaat aanhaalde: ‘De band speelt de nummers bijna exact zoals ze gekend worden van Spotify.’ Daarmee sloeg ze de spijker op zijn kop. Amon Amarth speelt die nummers namelijk ook superstrak, maar de vraag is wel wat er overblijft zonder die show. Daar gaat immers alle aandacht naartoe. Doet de band zichzelf dan niet tekort?

Machine Head

Nadat de laatste gouden snippers van Amon Amarth neergedaald waren, was de bühne voor Machine Head. Vuur en licht waren daar nog wel van de partij, maar bij Robb Flynn en zijn mannen draait het meer om de metal. Ondanks dat de leden om hem heen redelijk recentelijk bij de groep zijn gekomen, werd het gehele discografie bijna aangedaan.

Machine Head bracht alleen ‘BECØME THE FIRESTØRM’ van de nieuwe plaat. Van de machtige debuutplaat Burn My Eyes was alleen ‘Davidian’ in de set opgenomen. Dat nummer eindigde dan wel in een kleine ode aan Slayer. Machine Head speelde namelijk het eerste deel van ‘Raining Blood’. Daar scoort men wel punten mee.

Het massaal opgekomen publiek zorgde voor een enorm kolkende massa. Al vanaf de eerste tellen van de circlepitt het centrum van de zaal, maar bij ‘From This Day’ ging dit over in een springende menigte. Misschien was die track van het toch minder geliefde The Burning Red deed het verrassend goed in de set. Misschien toch stiekem een betere track dan men destijds dacht. Toch gaan tracks als ‘Imperium’, ‘I Am Hell’ en vooral het indrukwekkende ‘Darkness Within’ hoger op het vaandel van Machine Head gedragen worden.

Slotsom

De conclusie die naar een avond met grootheden van de hedendaagse metal als Machine Head en Amon Amarth getrokken kon worden, was dat de combinatie van twee verschillende metalbands ook heel krachtig kan zijn. De afwisseling was de grote troef. Show en doordrenkte thema’s tegenover melodieuze veelzijdigheid. Een avond in de Afas Live die de metalhead meer dan prima stemde.