Twee data zijn voor veel muziekliefhebbers in Nederland dit jaar maar belangrijk: 19 juni en 30 augustus. Op de laatst genoemde datum komt het langverwachte nieuwe studioalbum van Tool uit. Op 19 juni speelde deze befaamde Amerikaanse band in de hoofdstedelijke Ziggo Dome. Het Franse Fiend heeft de eer om deze hele tournee als support mee te touren met Tool. White Room Reviews was erbij.
De wegen van White Room Reviews en Fiend kruisten elkaar eerder dit jaar ook. In Lille was de redactie getuige van een uiterst sterk optreden in de Gare Saint Saveur. Nu dat viertal in Amsterdam neerstreek, was het ook een mooie gelegenheid om deze sympathieke heren wederom op te zoeken.
Fiend krijgt tijdens deze tournee bij elke clubshow een half uur de tijd om zichzelf te laten zien. Om exact acht uur verschenen Heitam Al-Sayed en zijn kompanen op het podium in een op dat moment nog niet volledig gevulde Ziggo Dome. ‘The Morning Star’ van hun recente langspeler Seeress zette gelijk de toon. Fiend is geen band die standaard liedjes maakt. Hun muziek is beïnvloed door zowel doom als stoner, maar weet ook nog veel meer andere genres aan te halen.
In de strakke set van het kwartet kwam elke release van Fiend aan bod. Hun eerste EP werd aangedaan middels ‘St.Helen’, terwijl van Onerus, welke hun eerste langspeler was, ‘The Widow’ werd gespeeld. De rest kwam van Seeress. Bij het afsluitende ‘Vessels’ bleek het inmiddels meer aanwezige publiek de muziek al veel beter te begrijpen. Onder luid applaus ging de band om exact twee over half negen van het podium.
Toen de klok negen uur sloeg, was de Ziggo Dome tot de nok toe gevuld. Nadat als intro de opening van ‘Third Eye’ had geklonken, trapten Maynard James Keenan en zijn mannen af met ‘Ænema’. Het geluid was voortreffelijk, de lichtshow was zijn tijd vooruit. Tool is dan ook zijn tijd vooruit.
Al jaren geeft Tool band die ook maar trachten te concurreren met de status van Tool het nakijken. Mensen zeggen dat Tool progressieve metal is – wat feitelijk gezien ook kan – maar eigenlijk staat deze band voor een genre op zichzelf. Niemand en niets kan tippen aan Tool. De podium presentatie, die onder geen beding vastgelegd mocht worden, laat dat zien. Alles is tot in de puntjes verzorgd. Dat blijkt ook als er verschillende lagen doeken naar beneden rollen die ook screens blijken te zijn. Hierdoor ontstaat er een nieuwe dimensie op het podium. Daartussen acteren Adam Jones en bassist Justin Chancellor alsof het de gewoonste zaak van de wereld is dat het publiek hen in die gigantische projecties ziet.
De setlist bevat tracks van alle langspelers. Undertow wordt aangedaan met het verrassende ‘Intolerance’, terwijl Lateralus het tweeluik ‘Parabol/Parabola’ aan het publiek schenkt. Dat nummer zit overigens al vroeg in de set, na het van 10.000 Days afkomstige ‘The Pot’ en laat horen dat deze band zelfs met hele uitgebreid opgebouwde nummers het publiek in een adembenemende greep kan houden.
Nadat de band ‘Forty Six & Two’ van het podium was gegaan, ging er een timer lopen. Het Oud & Nieuw-gevoel kwam bij sommige mensen in de zaal al naar boven kruipen. Alleen de champagne miste. Echter, Tool was de champagne. Die timer liet daarna de datum van 30 augustus zien. Dan komt de nieuwe plaat uit. Bij terugkomst op het podium weten de muzikanten dan ook een instrumentale track te spelen die op internet inmiddels ‘CCTrip’ wordt genoemd. Zou die ook van het nieuwe album zijn? In ieder geval waren ‘Descending’ en ‘Invincible’ dat wel. Die tracks lieten horen dat het nieuwe werk wederom van buitenaards niveau gaat zijn.
Het is elf uur als Tool klaar is. Met de klassieker ‘Stinkfist’ is een buitengewone show afgesloten. Het publiek blijft sprakeloos achter. Was dit echt? Na vele jaren wachten liet Tool zien nog steeds een band te zijn waarvoor men superlatieven te kort heeft. Iedereen die er niet bij was, zal nooit begrijpen hoe groots deze avond was.
- OU – 蘇醒 II: FRAILTY - 23 april 2024
- Pentagram (Chile) – Eternal Life Of Madness - 22 april 2024
- Accept – Humanoid - 21 april 2024