Impure Wilhelmina

Leestijd: 2 minuten

Serge Gainsbourg, King Crimson en The Cure. Hoe vaak zouden die in de geschiedenis van de muziek samen verenigd zijn op één album? Waarschijnlijk nooit. Tot nu. En dat met dank aan de Zwitsers van Impure Wilhelmina die dat doen op hun extended play Dead Decades. Die release ziet het licht via Season Of Mist.

Het is al jaren één van die groteske ruwe diamanten bevindend op het snijvlak van rock en metal, zich niet conformerend aan welke stijl dan ook. Sferisch, rockend, diep en verrassend weet deze band zich op gezette tijden te presenteren. Hun langspelers, waarvan Antidote de meest recente, laten dit dan ook keer op keer blijken.

Dead Decades EP

De nieuwe EP kent dus een drietalcovers, waarvan de artiesten voor de oplettende lezer bekend zijn. Alle drie hebben een onuitwisbare invloed op de muziek gehad, allen op een ander vlak. Toch knalt Impure Wilhelmina door hun eigen signatuur de muziek erin op Dead Decades alsof deze nummers ergens altijd al min of meer samen zijn geweest. Het in het Frans gezongen ‘La Javanaise’ opent op een hele pure manier, terwijl King Crimson en The Cure vervolgens op een sferische manier, met invloeden van de post-rock, worden aangedaan. Geniaal in de uitvoering.

De EP Dead Decades telt echter vijf tracks van Impure Wilhelmina. Dat komt doordat deze drie tracks zijn aangevuld met twee songs die nog niet eerder waren uitgebracht. ‘Nebulæ’ laat na die covers ineens ook weer die metalen kant van Impure Wilhelmina op een mooie manier doorschemeren, alsof Mastodon en Tool samen de studio in zijn gedoken, iets wat in mindere maten ook geldt voor het meer rockende ‘Ignoramus’.

Dead Decades is een schitterende EP geworden waar Impure Wilhelmina niet alleen de gecoverde muzikale grootheden op een voetstuk zet, maar ook zichzelf. Deze Zwitsers onderstrepen hun eigen genialiteit.