Zijn ervaring in de muziek komt voort uit decennia activiteit, zowel in bands als solo. Ledfoot, beter bekend als Tim Scott McConnell, is sinds 2006 de vorm waaronder muziek wordt gemaakt. Dat komt dan ook voort uit die jarenlange ervaring. Via TBC Records komt Ledfoot met de vierde langspeler. Die plaat heet White Crow.
De sound van Ledfoot wordt gekenmerkt door een krachtige, ietwat donkere stem en de twaalfsnarige gitaar. ‘This Wayward Son’, met net geen vier minuten speelduur de langste track op White Crow, klinkt een beetje als een combinatie van Johnny Cashs American Recordings en de blues. Het donkere stemgeluid zorgt ervoor dat men ook wel stelt dat Ledfoot staat voor gothic blues. Misschien is dat nog niet eens zo’n gekke gedachte. ‘Nobody’ kenmerkt het gitaarspel van Ledfoot goed. Hier wordt de gitaar ook echt als meerwaarde voor de sound ingezet. De manier van zingen is daar ook minder donker en lijkt ook de verbinding met de country te maken.
Ledfoot heeft op deze schijf tien tracks staan. White Crow duurt dan in het totaal iets meer dan dertig minuten. Misschien is dat dan ook wel het minpuntje van deze schijf. Gezien de sound en de kwaliteit had deze flow wel iets langer mogen duren. De afwisseling zit namelijk goed in de nummers, terwijl het wel duidelijk blijft dat men hier met één artiest te maken heeft. ‘The Wrong Road’ klinkt alsof Les Claypool zich heeft gestort op de akoestische gitaar en de blues bezingt, terwijl afsluiter ‘When An Angel Falls’ ondanks het treurige karakter in de lyrics toch op een donkere manier frivool klinkt. Een vleugje Eagles lijkt er zelfs in te bespeuren.
De Amerikaanse singer-songwriter Ledfoot heeft met White Crow een even veelzijdige als donkere plaat gemaakt. Het is er ééntje van het kaliber dat van het begin tot het eind de luisteraar in zijn greep houdt.
- Rages Of Sin presenteert album in Popradar - 2 december 2023
- Dimmu Borgir – Inspiratio Profanus - 2 december 2023
- Butt Plug – Another World (re-release) - 1 december 2023