TesseracT

Leestijd: 2 minuten

Het was even lang wachten, want het majestueuze Sonder is alweer verschenen in 2018. Oké, in 2021 volgde daar de machtige liveplaat Portals nog wel op, maar dat was geen studioplaat. Vijf jaar is dan best lang, zeker kijkend naar het verschil in de wereld. War Of Being is dan misschien ook wel een echt passende titel voor de nieuwe release van TesseracT. Net als de eerder genoemde albums verschijnt deze plaat in alle formaten via Kscope.

Het is inmiddels exact twintig jaar geleden dat TesseracT in het Britse Milton Keynes de basis legde voor iets wat jaren later als een van de grote namen in de wereld van de progressieve metal zou zijn. De invloeden van bands als Textures, Meshuggah, Tool en Porpucine Tree zijn altijd voelbaar in hun sound geweest.

Waar de muzikanten in TesseracT meer dan een stabiele basis vormen, is het op vocaal gebied altijd stuivertje wisselen geweest. Echter, dat lijkt definitief ten einde te zijn gekomen sinds Daniel Tompkins terug in de band is. Hij was de zanger in de tijd van de debuutplaat en voor het uitkomen van de derde studioplaat keerde hij terug.

War Of Being

Deze nieuwe plaat van deze Britten is in het geheel door TesseracT zelf opgenomen, met alleen Peter Miles als buitenstaander betrokken in dit proces. Het resultaat zijn negen nummers. Daarvan is de titeltrack de langste. ‘War Of Being’ duurt zelfs meer dan elf minuten. Ook afsluiter ‘Sacrifice’ kan buigen over een lange speelduur. Daar moet de luisteraar nog negen minuten voor uittrekken.

Vanaf de eerste tonen is duidelijk dat TesseracT het progressieve weer langs vele stijlen laat glijden. De soundscapes staan dan ook in schril contrast met de brute metal waar de cleane stem ook plaats moet maken voor grunts. ‘Legion’ en ‘The Grey’ zijn daar goede voorbeelden van. Overigens doet Tompkins in ‘Legion’ op sommige momenten nog denken aan wijlen Jeff Buckley, maar dan flink overstuur en acterend in de metal. Het gebruik van de soundscapes daarentegen zorgt voor een basis van rust, die, eerlijk is eerlijk, soms ook wat lang aanhoudt. Anderzijds zorgen die ook voor een bepaalde flow die de luisteraar door de hele plaat heen trekt. Daardoor gaat ‘Legion’ mooi over in ‘War Of Being’, wat toch wel een magistraal meesterwerk is.

War Of Being is een langspeler geworden zoals alleen TesseracT dat kan doen. De uitersten van het gangbare in de progressieve kant van de metal worden opgezocht, verbonden en uiterst vakkundig gesmeed tot een geheel wat niemand voor ogen had kunnen hebben. Meeslepende grootsheid.