Het was begin jaren negentig van de vorige
eeuw toen in Zwitserland de band Unhold werd opgericht. Om die band te vatten
in een genre is haast even lastig als Zwitserland in de Europese Unie krijgen.
Kortom, dat gaat niet. Tegen het eind van 2018 kwam Unhold met hun vijfde
langspeler. Here Is The Blood is
verschenen via Czar Of Bullets.
Het begin van Here Is The Blood is
misschien wel exemplarisch voor wat dit kwintet doet. Na één minuut beseft de
luisteraar dat er muziek is, terwijl er na drie minuten pas wordt gegrepen na
de heftigere kant van deze kunstvorm. Waar eerst de vrouwelijk vocalen van
Miriam Wolf het toonbeeld vormen, neemt daarna de rauwe mannelijkheid het over,
terwijl de gitaren een sfeer wegzetten die fans van Neurosis en Cult Of Luna
goed zal doen. Dan is nog maar de helft van ‘Attaining The Light’ voorbij. De
opening van Here Is The Blood is met
zijn meer dan acht minuten ook direct de langste van deze hele release.
In het totaal staan er op Here Is The Blood acht tracks. Samen zijn ze goed
voor bijna vijftig minuten aan veelzijdige muziek. Als er dan toch in hokjes
gedacht moet worden, omdat men anders niet begrijpt waar deze plaat heen gaat,
zal men moeten inbeelden dat Unhold zich bevindt op het punt waar de
post-metal, rock en sludge elkaar snijden. Dat zorgt ervoor dat ‘Convoy’ een
track is waarbij op een niet te hoog tempo intens geheadbangd kan worden en dat
‘Hunter’ eerst een mysterieus gordijn optrekt, om vervolgens met de stem van
Miriam Wolf weg te zwijmelen, zonder dat het zoet wordt. Het is eerder alsof
Debbie Harris zich inlaat met Mastodon.
De conclusie van Here Is The Blood is
dat het toch beter is om het beestje geen naam te geven. Unhold maakt gewoon
heavy, veelzijdige muziek waarbij genre-overstijgend gedacht wordt. Heerlijk om
in een goede fauteuil licht headbangend bij weg te dromen.

- Nieuwe single My Sleeping Karma, nieuw album in juli - 28 juni 2022
- Exciter, Bütcher, Vulture @Musicon, Den Haag - 27 juni 2022
- Tragos – Radix Mendosus - 27 juni 2022