Grindpad, wie ondertussen nog niks van ze heeft gehoord heeft redelijk onder een steen geleefd. Kortgeleden wisten ze nog flink te knallen op March of the Black Horse, maar nu komen ze aan met hun veel belovende nieuwe plaat Violence. Dit stukje nieuwe metaal is vanaf vandaag uitgekomen via Iron Shield Records en staat te wachten om gehoord te worden op volle volume. Grindpad staat voor fun, violent thrashmetal, klinkt dat niet als muziek in de oren? Grindpad heeft al flink wat dingen weten te bereiken. Zo hebben ze vroeger onder andere de metal battle gewonnen. Maar wees gewaarschuwd want de wateren waar hun muziek zich in bevind zit vol gevaren en vooral haaien dus mosh en headbang zoveel mogelijk want dan laten ze je met rust! En anders heb je last van een Sharkbite.

”My Name Is Violence” een vrij helder en duidelijk begin van wat ons te verwachten staat. Er is geen tijd om rustig het album in te komen het is gewoon direct knallen. Violence gaat zijn weg bruut door met ”Burn the Rapist”. Een snel, hard en krachtig nummer die ook al live regelmatig te horen is. Het derde nummer begint met een opening die je al waarschuwt voor wat er gaat komen namelijk ”Toxic Terror”. De nummers zijn tot nu toe helder, beukend en vol met energie. Het is vrij duidelijk dat de muziek gemaakt is om keihard op te moshen, te headbangen en mee te schreeuwen met de agressieve teksten die je keihard in je gezicht gesmeerd worden. De nummers variëren van drie tot vijf minuten en zijn afwisselend. Justice Part 1: Crime is een intro die al een duidelijk beeld geeft van Justice Part 2: Penalty. Het loopt soepel over in elkaar.
Het zevende nummer is vrij krachtig, agressieve en de riffs zijn ontzettend snel en smijten je al eigenlijk automatisch de pit in. Blood, Sweat and Pride, zo luid het volgende nummer. Het begint even net iets (echt klein beetje) rustiger dan de voorafgaande nummers. Daarna vervolgt het nummer in rap tempo. Hier en daar lijken de nummers wel wat op elkaar, het heeft vaak dezelfde opbouw, maar dat maakt niet uit want het is zeker niet eentonig. Het gevoel dat het album echt oproept is dat je gewoon direct je energie kwijt wil en spontaan begint te moshen en te headbangen. ”Mature Love” begint lekker bombastische, dit bombastische blijft zich ook voortzetten. Er zitten een paar rustigere stukjes in maar zelfs die weten te knallen en door te dringen. Jammer genoeg komt er aan Violence wel een einde met het laatste nummer To Those About To Die.
Violence is een zeer geslaagd stukje metaal. De afwerking is goed gedaan. Je hoort wel veel invloeden van andere thrashmetal bands. Je hoort hier onder andere wat Exodus, Municipal Waste en misschien wat Destruction erin maar dat is onvermijdelijk als een knallende thrashmetal band. Tussendoor hoor je intro’s die echt bijdragen aan de nummers. De intro’s bereiden je echt voor op wat er gaat komen en wekken al spanning op. Violence komt knallend binnen en de boodschap achter elk nummer is vrij helder. Het is leuk om te zien dat het artwork bijna hetzelfde is als Sharkbite. Er zijn maar een paar kleine verandering die plaats hebben gevonden en het straalt dezelfde energie uit. In conclusie een lekker portie thrashmetal van de mannen van Grindpad.

- Decibels voor dB’s, metalbands steunen muzikale broedplaats in Utrecht - 13 maart 2021
- UNDERGANG – Aldrig i livet - 4 december 2020
- VEIL OF SECRETS – Dead Poetry - 30 november 2020