White Room Reviews

CD-, DVD- en concertreviews, nieuws, interviews en events

VEIL OF SECRETS – Dead Poetry

Veil of Secrets is een nieuwe doom metal band opgericht door de zangeres Vibeke Stene en Asgeir Mickelson (drums, gitaar, bas en backing vocals). Het nieuwe album Dead Poetry komt de 30e uit via crime records. Dit nieuwe album bestaat uit acht nummers die zorgen voor bijna 45 minuten aan muziek. Dead Poetry markeert de terugkeer naar de scene voor Stene na het verlaten van Tristania in 2007. Voor de Asgeir is het zijn eerste outlet als main songwriter. Het fundament van Veil of Secrets is om muziek te maken vanuit het hart, en de overtuiging dat eerlijke muziek de enige manier is om de luisteraar echt te boeien en te ontroeren. Het is pure doom metal met nog steeds zijn eigen niche.

De eerste tonen van Veil of Secrets zijn te horen op ”The Last Attempt”. De muziek is op het begin vrij eentonig en valt in de herhaling maar dat is ook kenmerkend voor doom metal. De zanglijn is zacht en lief. Net iets te lief als je het aan mij vraagt. De zanglijn is voor de rest erg zuiver en het zorgt tegelijk voor een aparte combinatie. Op de achtergrond hoor je regelmatig een viool die de zangstukken begeleid. Bij het tweede nummer komen we aan bij praktisch hetzelfde. Wel komt er een extraatje bij die ervoor zorgt dat het iets voller klinkt namelijk een extra stem in de vorm van grunts. ”The Lie Of Her Properity” begint net iets anders dan voorgaande nummers. Het opent met een akoestisch gitaarspel. Het is fijn om wat anders tussendoor te horen en het zorgt ervoor dat de aandacht bij de muziek blijft.

Wat opvalt is bij de eerste helft, is dat er veel dubbele lijntjes voortkomen en over elkaar heen worden gespeeld. Het zorgt ervoor dat het voller klinkt. Bij ”Fey” horen we een stevige opening die je voorbereid op wat er gaat komen. Er is veel bas en het is lekker zwaar. De compositie van ‘’Bryd’’ pakt zeer goed uit. De viool lijnen zorgen voor een goede ondersteuning van de vocalen en instrumenten. Er is ook meer te horen van Asgeir op de zang wat zorgt voor afwisseling. Zijn zang bestaat voornamelijk uit grunts, schreeuwen en lagere vocalen. Op de achtergrond hoor je de stem van vibeke die zijn partijen versterkt. Na een interessant nummer komen we aan bij ”Meson”. Ook dit nummer pakt anders uit dan de rest. Dead Poetry komt tot een einde met ”Entirety”. Voor mijn gevoel komt de tweede helft beter naar buiten dan de eerste helft.

Ten eerste, na luisteren van Dead Poetry bleef eigenlijk niet veel hangen. De muziek is niet overal even aantrekkelijk en het gaat het ene oor in en het andere oor uit. Maar, de overgangen tussen de rustige stukken en snoeiharde metal zijn wel goed uitgewerkt en houden je scherp. Ten tweede, is dat het niet de hele tijd vol klinkt met gevolg dat het karig aanvoelt. Een andere opmerking is dat ik persoonlijk het gevoel heb dat ze qua vocalen niet alles geeft en dat is zonde. Het klinkt ook net iets te lief en te zacht. Wat opvallend is, is dat de eerste helft van Dead Poetry minder goed is uitgewerkt dan de tweede helft. Op de tweede helft is er meer variatie te bekennen en is meer doordacht. In conslucie Dead Poetry is een prima begin voor Veil of Delusion maar er is nog werk aan de winkel.

0 Shares

Verder Bericht

Vorige Bericht

© 2023 White Room Reviews

Thema door Anders Norén